Kör Ölüm

Roarke ile Eve’yi tekrar tekrar okusam abartısız hiç sıkılmam.
Keşke yayınevi, bu seriye daha fazla özen gösterse ve devam ve kitaplarını seri bir şekilde çıkartmaya başlasa..
2059 yazında Central Park Gölünde, gözleri oyulmuş bir kadın cesedinin bulunmasıyla Teğmen Eve Dallas kendini yeni soruşturmanın içinde buluyor. Katil bulunması geciktikçe daha fazla cinayetin ortaya çıkması, olay yerinde bırakılan en ufak bir izin peşinde koşturmalar, medyumların fırsattan istifade etmeye çalışması derken kitap nasıl bitti anlamadım. Suçlu çıkanlardan birinden en başta şüphelenmiştim zaten. Heyecanlı, sürükleyici ve sonuna kadar elimden bırakamadığım bir kitap oldu. Uzun bir süreden sonra bir günde bir kitap bitirdim.
En çok sevdiğim bölüm ise Eve – Mavi – Roarke üçlüsünün olduğu kısımlardı. Şuana kadar Roarke’ı hiç telaşlı okumamıştım. Sevimli hali de bir başka oluyormuş yani..



--------------

“…Giydiğim ayakkabılara benzer ayakkabıları kimin tasarladığını biliyor musun Peabody?”
“Ayakkabı tanrısı. Onlar muhteşem ayakkabılar efendim.”
“Hayır, ayakkabı tanrısı değil. Bunlar insan ürünü, içten içe bütün kadınlardan nefret eden şeytani bir insanın ürünü. Böyle ayakkabılar tasarlayarak, hem kar edip hem de onlara işkence edebiliyorlar.”


*******


“Fikirlerini değiştirebilirler. Doğuma hala aylar var, fikirlerini değiştirip bu… olayın aralarında özel bir an olmasını isteyebilirler.”
Eve, Roarke’un kafasının yanında ikinci bir kafa daha bitmiş gibi baktın ona. “Özel mi? Özel mi? Burada Mavis’ten bahsediyoruz.”
Roarke gözlerini kapattı. “Acı bize Allahım.”
“Bundan çok daha fazlası olacak.” Eve ondan uzaklaşıp ayağa fırladı. “Bir de bakmışsın, bir de bakmışız ki, bizden o şeyi doğurmamızı isteyecek. Burada yapmak isteyecekler, yatak odamızda ya da öyle bir yerde, kameralarla… hayranlarına canlı yayınlayacak. Biz de onu çekip içinden çıkaracağız.”
Roarke’un gözlerinde gerçekçi bir korku belirdi. “Kes şunu Eve. Hemen kes.”


********

“Orada yaşıyor olabilir. Evlerle başla, ev sahipleri ve kiracıların listelerini çıkar, aileleri, çiftleri ve bekar kadınları eleyip yalnız yaşayan erkeklere odaklan.”
“Bir polis olmalıydın.”
Roarke bakışlarını ekrandan ona çevirdi. “Potansiyel ebelik fikri beni yeterince endişelendiriyor zaten, daha fazlasını eklemene gerek var mı?”