Lover Revealed (Black Dagger Brotherhood #4)
J. R. Ward
Lover Revealed (BLack Dagger Brotherhood #4)
J.R. Ward
Bu kitap uzun zamandır listemde duruyordu. Bu günlerde bana bir hırs geldi ve bitirmeliyim dedim. Serinin önceki kitaplarını okuduğum için aşinalık vardı, ama karakterleri unutmuşum.Hatırlamam biraz vakit aldı.
Kitapta bir kadın ve erkeğin aşkına odaklanırken diğer karakterlerin gözünden de olayları anlatıyor bu karakterler ister kötü ister iyi olsun anlatımda kendilerine yer bulabiliyor.Akıcı, sürükleyici bol bol dövüş ve aşk sahnesi olan bir kitaptı. Kitapta bir sürü karakter var bu kişileri takip etmek gerçekten özel bir çaba gerektiriyor.
Dönüşümlü olarak olayların anlatılması gerçekten hoşuma gitti bu sıkıcılığı önledi Özelilikle John karakterine bayıldığım ve kitap sık sık onu gözünden de anlatıldığı için daha eğlenceli bir hal aldı.
Kitabın konusuna ve kısa bir özetine gelirsek burada Butch ve Marissa'nın hikayesini okudum. Butch bir insandır ve ilk tanıştıkları andan itibaren Marissa ile aralarında bir çekim olmuştur.Çeşitli aksiliklerden dolayı anca bu kitapta olaylar gelişmeye başlamıştır. Önce Omega( Baş kötü) Butch'u kaçırır ve onu Kardeşliğe karşı kullanmayı düşünür ama işler onun planladığı gibi gitmez. Sonra Marissa'nın abisi onu evden atar. Buda Marissa'yı Wrath'tan yardım istemeye atar ve onu çok iyi karşılarlar. Kapanışta ise mutlu son.
Kitapta beni rahatsız eden bir kaç şey vardı, Aşırı derece keder,seni seviyorumlar, ah her şey kötü olacak gibi olumsuz ve insana ağırlık yapan unsurlar vardı. Özellikle Butch ve Marissa'nın iki lafının birince "seni seviyorum" geçmesi beni intihar eşiğine sürükledi. Kitaba hakim olan bir hüzün unsuru var. ilk başta güzel ve yerinde olsa da tüm kitaba ve karakterlere hakim olunca boğuluyormuşum gibi bir hisse kapıldım.Genede okuması zevkli bir kitaptı.
Eklemem gereken bir şey var ki oda kitabın sonu. Kitabın büyüleyici kurgusuna rağmen Marissa'nın ani bir kararla fikrini değiştirmesi bana çok zayıf geldi. Kitaba aykırı bir şeydi.Ah birde en sonunda Marissa'nın kendi bağımsızlığına sahip çıkması gerçekten rahatlatıcı oldu. Onu böylesine dişli görmek çok hoşuma gitti.Kitapta en sevdiğim sahne masaya elini vurup Havers'e artık dur demesi oldu.