Tomris Uyar çevirileri eşliğinde Cortazar'a özgü, okuru sinsice sarıp sarmalayan bir edebiyat mucizesi.
Kim derdi, nasıl bahsederdi tahmin edilmez, Moebius döngüsü , okuru depresif hallere sokan o tecavüzden. Bir öykü nasıl bu kadar sarsıcı ve roman hüviyetinde olabilir?
ve Klon öyküsünün Cortazar'ın barındırdığı entelektüelliğiyle birlikte, ardında yatan kurmaca başarısı, hangi eleştirmen bu öyküyü ve/ya öykücüyü eleştirebilecek kadar yetkin olabilir?
Gazete Kesikleri ve tutkularıyla yabancılaşanların öyküsü Glenda'ya Öyle Tutkunuz Ki aklıma diğer gelen öyküleri.
bir Cortazar metni okuruna gizemle eşlik eder, öykü sonuna değin o gizemi çözmek aklınıza bile gelmez.