Mucizeler Gerçek Olsa

Şubat ayını son derece eğlenceli, keyifli ve akıcı bir kitap ile kapattım.
Sekiz kitaptan oluşan serinin dördüncü kitabı şu ana kadar okuduklarım arasında en eğlenceli ve en sevdiğim kitabı oldu.
Çalışkan işkolik Spence Baldwin ile kaybettiği ilham perilerine kavuşmak için kısa bir tatile çıkan Colbie Albright’ı okurken çok eğlendim.
Pru, Elle, Willa, Kylie, Archer, Finn ve İhtiyar Eddie de bu keyifli kitaba fazlasıyla renk katmış.
İhtiyar Eddie’nin gizemi de bu kitapta çözülüyor; böyle bir bağlantı düşünmemiştim açıkçası.
Yayınevi bu sefer fazla bekletmeden serinin beşinci kitabını da çıkardı; en kısa sürede okuyup yorumumla geleceğim.
Umarım yayınevi, serinin diğer kitaplarını da fazla ara vermeden çıkarmaya devam eder.



****************

“Daisy Duke seni havuza düşürdüğünde bunu mu diliyordun?” diye sordu genç adam. “Gerçek aşkı mı?”
Aslında tam tersini diliyordu. Bir daha asla aşk yüzünden canının yanmasını istemiyordu ama bu itiraf edemeyeceği kadar şahsi bir meseleydi. “Mümkün olabildiğince çok huzurlu ve sessiz gün geçirebilmeyi diliyordum. Böyle iyi şöhretli bir havuz bu kadar minik bir dileği kabul eder, değil mi?



*************

Genç adam, Colbie’nin saçının bir tutamını hafifçe çekti. “İş ortağım Caleb’la küçük bir şirket kurduk. Birkaç teknik uygulama oluşturduk ve Google bunların oldukça faydalı olduğunu düşündü. Zamanı geldiğinde uygulamaları sattık. O zaman bu binayı satın aldım.”
Colbie keskin bir nefes aldı. “Sen şimdi bana neyle geçindiğini mi söyledin?”
“Aslında sır değildi. Sadece tahminlerini duymak hoşuma gitmişti.”