Mucizeler Yağarken

Mutluluk aşılayan, umut verici güzel bir hikaye. Ama öyle "vayyy bee" diyeceğiniz türden değil. Yoğun tempo içerisinde araya bir kitap sıkıştırayım şöyle okuyayım geçsin diye düşündüğünüz bir zamanda okuyabilirsiniz. Joy'un hikayesi çok klasik başladı, ilerledikçe biraz atraksiyon arttı, sonu ise tam beklediğim gibi çıktı :) Başlarda ve ortada verdiği ince detayları, sonunu yazarken sanki bir anda bitirme ihtiyacı duymuş gibi çabucak karalamış yazar. Romanda en sevdiğim karakter Bobby oldu, annesini kaybeden bir çocuğun babasına yaklaşamamasının verdiği hırçınlığı yansıtıp aslında babasından gördüğü en ufak ilgiyi-sevgiyi yalnız kalma korkusu yüzünden kabullenemiyor, alışamıyor. Kısacası bir günde okunabilecek kitaplar serisinden :)

"O tozlu ve kupkuru Bakersfield kasabasında yavaş yavaş ölen bir çiçektim, bu ıslak ve puslu, yemyeşil bölgedeyse çiçek açtığımı hissediyorum."