Kitaba başlamadan önce bir kaç yoruma bakmıştım ve birinde rastladığım kelime çok güzel ifade ediyor bence. İlginç.
Bu ilginçlik kötü anlamda değil. Baştan alacak olursam. Kitapta çokça karakter var ve olaylar bu karakterlerin mektup, yazışma, faks, e-posta gibi araçlarla gerçekleşen iletişimi konu alıyor. Ki aslında Bernadette'nin kızı Bee'nin ağzından aktarılıyor bir nev-i. Bee'nin kendine ait bölümleri de var ben en çok buraları sevdim. Çünkü bu kısımlar Bernadette hakkında daha aydınlatıcıydı.
Bernadette, eşi ve hatta Bee için kısaca dahi ailesi diyebiliriz. Değişik bir çizgileri var. Mesela Bernadette Galer sakinleriyle anlaşamıyor. Kocası Elgin işinden başını kaldırmayan ayrı bir tip. Zaten kızları bu ikisi arasında nasıl normal yetişmiş anlayamadım orası ayrı.
Konuya fazla girmek istemediğim için son bölüme kadar tarzın aynı ilerlediğini söylemek istiyorum. Daha önce de, e-posta yazışmalarından oluşan iki kitap okuduğum için çok aşinaydı ve bolca karakter olduğundan çok daha iyiydi. Özellikle uzunlu kısalı yazışmalar çekiciliğini arttırıp ilgiyi üstünde tuttu. Sayfalarcaaa devam eden bölümlerden hiç hazzetmiyorum da (:
Sıkıldığım yerler de oldu maalesef. Ama çok azdı. Özellikle bilmediğim konulardan
bahsedilen yerler ki bunlar daha çok teknik kısımlar. Dahi olmak zor iş :D Sevemediğim bir kısımda sonu oldu. O kısma gerek var mıydı tartışılır. Belki daha farklı bir şeyden bahsedebilirdi. Mesela Bernadette'in dönüşünden...
Çeviri içinde çok küçük bir eleştirim var. Bernadette'nin kocasının adı nedir hala çözemedim. Sürekli bir harf oynadı durdu. Tamam küçük bir ayrıntı ama yine de gözüme battı durdu.
Orjinal kapak kadar konuya uymasa da en beğendiğim kapaklardan biri de bu oldu sanırım. Özellikle almaya teşvik eden bir zarafeti var.
Sinirlendiren, şaşırtan ve güldüren, değişik bir kitap arayışında iseniz tavsiye edebilirim.