Nietzsche gibi mükemmel bir insanı bu kitapta daha iyi tanıdım. Kendisi hakikatin bulunabilmesi için hiçbir şekilde ön yargının olmaması gerektiğini biliyordu. Bu yüzden tanrısını kafasında öldürdü, yalnızlığı seçti. Hangimiz buna cesaret edebiliriz ki ?