Ölü Ozanlar Derneği

http://fairytaleess.blogspot.com.tr/2015/11/olu-ozanlar-dernegi-kitap-yorumu.html

Ölü Ozanlar Derneği'ni ilk kez yıllar önce , Türkçe sınavım için okumuştum ve çok beğenmiştim. O zamandan beri de sayısız kere okumuşumdur. Ve her okumamda kitabın bambaşka bir yönünü gördüm. Beni derinden etkileyen sayılı kitaptan biridir kendisi. Dün gece de ne okuyacağıma karar veremediğim zamanlardan biriydi ve gözüme bir anda Ölü Ozanlar Derneği çarptı. Kitabı bir gece de bitirdim , ki zaten 160 sayfacık incecik bir kitap. Ama buna rağmen sayısız postidle dolu. İnsana , hayatın mucizeleri beklemek için çok kısa olduğunu kavratıyor. Anı yaşamanın anlamını benimsetiyor bir anlamda.
Kitabımızın konusuysa şöyle ; Welton Akademisi'nde yeni bir okul yılının başlangıcıdır. Pek çok erkek öğrenci çeşitli eyaletlerden bu saygın okulda eğitim görmek için gelmiştir. Akademide her şey aynı gözükmektedir.

Ancak yeni İngilizce öğretmeni Bay John Keating , bu sıradanlığı bozacaktır. Öğrencilerine , okulun vermesini istediğinin aksine sıradanlığı değil , düşünmeyi öğretecektir. Bu genç nesilin kendi benliklerini tanımalarını sağlayacaktır. Hayatlarını çok geç olmadan yaşamaları gerektiğini gösterecektir. Hayatı 'gerçekten yaşamak gerektiğini' gösterecektir.

Her şeyiyle çok sevdiğim bir kitaptır Ölü Ozanlar Derneği. Zaten söylediğim bunca şeyden sonra da bu artık anlaşılmıştır sanırım. -,-
Ayrıca kitabın filmini de öneririm. Filmin detaylarını tam hatırlamasam da sanırım kitapla birebirdi.

ALINTILAR

''Vakit varken tomurcukları topla, zaman hala uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek yarın ölüyor olabilir.'' (Sayfa : 31)

''Güçlü oyunlar devam ediyor. Belki sen de katılırsın bir dizeyle.''
''Sizin dizeniz ne olacak? diye sordu üzerine basa basa.'' (Sayfa : 48)

''Ormana gittim çünkü bilinçli yaşamak istiyordum. Derin yaşamak ve hayatı iliğine kadar özümsemek istiyordum. Yaşama dair olmayan her şeyi bozguna uğratmak için. Ve ölüm vaktim geldiğinde , aslında hiç yaşamamış olduğumu keşfetmemek için.'' (Sayfa : 59)

''Yeni gün çoktan geldiği halde,
Yeni bir gün düşlüyoruz.''
(Sayfa : 144)