doğrusu bu kitabı diğerlerinde olduğu gibi çıkar çıkmaz değil epey bir süre bekledikten sonra alıp okudum. Dolu dolu gülüp eğlendiğim söylenemezdi. Niye böyle oldu anlayabilmiş değilim. Kitabı beğenmediğim falan zannedilmesin çok sevdim aslında. Yinede ilk kitaplarda okuduğumuz ufaklıkların "büyümüşte aşık olmuş bak sen " duygusundan sıyrılarak okumayı başaramadım. Hep o ufak halleriyle ne tatlıydılar diyerek kendime ve onlarla aramıza istemeden mesafe koydum. Sanırım bu engeli aşsaydım daha fazla keyif alabilecektim. Gareth'ı ve Hycanith'i okurken küçük kardeşimin aşk hayatını bilmeye ne kadar meraklıysam o kadar merakla okudum:) Yazar kahramanlarını nasıl benimsetmişse artık aleyhime işlemiş oldu bu durum. Fakat ailenin parçası olmak derseniz evet gerçekten olmuşum.:))) Çok tatlılar yahu. Bu seri bitince yalnızlık yoksunluk yaşayacağıma eminim:)))