Otel Francfort

Kitabın arka kapak yazısında, "Lizbon, 1940 , Avrupa'daki büyük savaş..." gibi kelimeleri görünce hemen satın aldım. 2. Dünya Savaşı'yla ilgili her şeyi okumak gibi bir alışkanlığım var. Bu kitabın da savaş cephesi içinde geçmediğini ama savaştan kaçan ve kendilerine güvenli bir yurt arama çabasında olan insanların Lizbon'a yerleşmesi veya Lizbon'dan daha güvenli limanlara geçiş süresini anlatacağını düşünmüştüm. Lizbon sokaklarını, insanlarını, yaşama ve yönetim şekillerine dair bilgiler alırken, savaştan kaçan insanların yaşadıkları zorlukları okuyacağımı hayal etmiştim.
Ancak bu kitapta bunların hiç biri yok. Belki çok kısa yüzde beşlik bir bölümünde bunları okuyacaksınız. Geri kalan kısmı ise 4 tane insanın garip ve gerçekten tuhaf ilişkileri. Hikaye zayıf kalmış, belki karakterler arasında daha etkileyici ilişkiler kurulabilse daha etkileyici bir kitap olabilecekti ama bu haliyle oldukça bunaltıcı ve kesinlikle okumak için vakit ayırmaya değmiyor.

Birkaç alıntı;

"Şu günlerde geleceği düşünmekle öylesine meşgulüz ki içinde bulunduğumuz an avuçlarımızdan akıp gidiyor. Geride kala kala anımsama ve öngörme kalıyor. Peki bu durumda geçmişteki öngörüleri anımsamaktan ya da gelecekteki anımsamaları öngörmekten başka ne kalıyor elimizde?" SF/84

"Denilebilir ki, bir bakıma, başarısızlığımızın nedeni alışkanlıklar yaratmamızdır. Walter Pater. Onun Rönesans'ından alıntı yapıyorum. 'Her an, etrafımızdakilerle tutkulu bir halin farkına varmamak, bu soğuk ve güneşli kısa günde akşam olmadan uyumak demektir.' Sanırım devamı böyleydi. Her zaman aynı lokantada yemek yiyip hep aynı yerlerde dolaşmak... Alışkanlıklar edinmenin burjuvaya özgü bir yöntemidir bu. Sonra yeni bir yere gidersin ve özgürleşebileceğini düşünürsün. Bilinmeyenin yeniliğini ve diriliğini hisseder, bu kez gerçekten taze bir şeyler keşfedeceğini söylersin kendine. Ancak bu da çok uzun sürmez." SF/163