Panic

Panik, Mahzen ve Kuşku'yu peş peşe okuduğum için üçünü birden aynı şekilde değerlendireceğim. Bu yazarın tarzı Chattam’ın Kaos’un Sırları kitabına benziyor. Komplo üstüne komplolar, kime güveneceğini bilemeyen masumlar, sürekli değişen taraflar, ters köşeler vs... Kitapları kendini okutturacak kadar sürükleyici. Fakat hiçbir şeyden habersiz kimisi kendi halinde yaşam süren kurbanların, öğrendikleri gerçeklerle yıkılmak ya da şok olmak yerine adeta birer Macgyver’a dönüşmelerini her seferinde yadırgadım. Bunun dışında ele aldığı konuları çok da derine inmeden sürekli olaylar olaylar şeklinde işlediğini ekleyebilirim. Kriminal ya da hukuksal detaylar yerine bolca kaçma ve kovalama sahnesi var yani. Bu yüzden polisiye-gerilimden ziyade aksiyon-gerilim olarak sınıflandırılmalı bence.