Daha önce okuduğum kitaplardan oldukça farklıydı. Hatırladıkça yüzüme bir tebessüm çöküyor. Bitmesini hiç istememiştim. Keşke yazar bu kitabı 2, 3, 4, 5,... diye devam ettirse. Adı gibi anlamlı... Sanki çok uzaklardan sevdiğiniz birisi size mektuplar göndermiş gibi, öyle sevgi dolu ve öyle içten ki. Her bölümün sonundaki o kalbi delici cümleleri hiç unutamıyorum. Eğer bir kitap için" Başucu Eseri" tanımını yapmam gerekirse işte o kitap "Posta Kutusundaki Mızıka" olmalı.