Donemin sartlarina gore miranda'yi baya curetkar, turner'i da biraz sunepe buldum acikcasi. Bir kitap boyunca sevgisini itiraf etmesini beklerken acikcasi keske winston olaydi diye soylenmedim degil. Ayrica miranda istemedigini soyledigi halde nasil oldu da onunla evlendi onu da anlayamadim ama neyse. Genel olarak oldukca akici ilerleyen, sonlarda yasanan dehseti saymazsak gayet hos bir kitapti. Ama bir bridgerton etkisi uyandirmadi bende.