Sarsıntı

hikayenin çoğunun geçtiği yuvarlak rakı masası gibi önce kurulup, dağılıp sonra ekmek kırıntılarına kadar toparlanmış hikaye, ancak biraz hızlı toparlanmış. konusu -belki dönemsel bir yorumla- keskin ve köşeli olmasına rağmen yine masa gibi daha döngüsel sunulmuş her şey.
dönemsel benzetmeler ve ironiler hikayeyi daha sürükleyici ve tanıdık kılmış.
eldekilerle daha iyisi olabilirdi belki ama kesinlikle kötü değil.