Sende Kendimi Buldum (Crossfire, #2)

Yıllardır kitap okurum, bu kitabın nasıl olup da bu kadar yüksek bir puanı hak ettiğini anlayamadım. Ya ben kitap okumayı bilmiyorum ya da okuyucu profili bir hayli değişmiş. Ne şimdi bu? Kitap mı? Konu ne? Ne anlatmaya çalışıyor, neyi amaçlıyor? Yazarın dediği gibi öylesine yazılmış bir kitap.
Hanım kızımız yıllar önce üvey ağabeyinin tecavüzüne uğruyor, en iğrenç şekillerde ve bu hanım kızımız popçu, dövmeci ve aptalca pek çok ilişkiye giriyor. Girdiği yetmiyor, kendini tatmin için aletler kullanıyor. Tecavüze uğrayan bir kadının ya da erkeğin psikolojisi nasıl olur diye kendimce düşünmeye çalışırken aklım karıştı. Yetmiyor Gideon denilen ağabeyimizle arabada birbirlerine yapışıyorlar. Bu da yetmiyor, müzik dinlerken herkesin içinde görünmeden seks yapıyorlar ve bu hanım kızımız tesadüfen popçu sevgilisini görüyor ve yetmiyor olacak ki, bir de öpüşüyor.
Biz nasıl bir toplum olmuşuz ki, böyle anlamsız kitapları başucu kitabıymış gibi öve öve birbirimize öneriyoruz. Yazık diyorum başka da bir şey demiyorum.
Ben bu yazarın Günaha Davet adlı kitabını okurken de kasılmıştım. Eksik bir şeyler var demiştim; buldum sonunda duygu yok, hücreme işleyen aşk yok. Yalnızca bacak arası ve bacak üstü bir yığın sözcük öbeğiyle enayi yerine konulan okurlar var. Kitabın çevirisi mi yoksa orjinali mi öyle bilmiyorum ama abuk sabuk bir yığında diyalog var. Merakıma yenilip bir daha asla günümüz Amerikan -sözde ve bedensel- aşklarını anlatan hiç bir kitabını okumayacağım. Yoğurdu üfleyerek yiyeceğim ki, popüler kültür kuşağının insanı tüketen dişlileri beni yemesin.