Kitap aslında başlarda sıkıcı olmasına rağmen yine de insanı etkisi altına almayı başarıyor.
Kitabın sevdiğim yönlerinden biri insana yepyeni bir bakış açısı kazandırması oldu. Engelli yoktur engelleyen insan vardır sözü bu kitapta hayat buldu.
Will gibi Alfa olmaya alışık Bay Elli Ton misali bir erkeğin hayatının kabusa dönmesi kitap boyunca insanın boğazının düğümlenmesine sebep oluyor.
Her ne kadar son sayfaya kadar bu kitapta ağlanacak birşey yok dememe rağmen sözünü yutmak zorunda kaldım. Beni ağlamaktan mahvetse, yazarına sağlam bi şekilde saydırsam da bu kitap tavsiye listemin üst sıralarında yer almayı başardı.