ilk defa okudum Barış Bıçakcı'nın bir kitabını. yazarın dilini ilk sayfalarda yadırgamadım desem yalan olur ama kitap ilerledikçe akışa kaptırdım kendimi. çok sakin bir anlatımı var bana göre yazarın hem başına gelenlerden şikayetçi ama bir taraftanda kendini arama mücadelesinden vazgeçmemekte.
kitabın ana karakteri cemil ve nazlıyı düşündüm bir an. eğer ben nazlı olsaydım acaba cemile bu haliyle katlanabilir miydim? o an cevabım kesinlikle hayır oldu :)
müellif kelimesinin de anlamını öğrenmiş oldum bu arada Türk Dil Kurumu sağolsun :)