Sisli Hatıralar Rıhtımı

http://illekitap.blogspot.com.tr/2018/02/hazel-gaynor-sisli-hatralar-rhtm-bir.html

Veee Arkadya Yayınları, bence çok fena vurgun yapıp efsanevi gemi Titanik'in hikayesine dokunuş yaptı. Ama filmindeki gibi muazzam bir aşka dokunup bırakan bir hikayeye değil... Titanik'e binip yeni bir hayata yelken açmayı hedefleyen, geride sevdiklerini, ailelerini bırakan insanların hayatlarına dokunuş yapıyor.

Evet, aşk var ama aynı zaman da insanlar arasındaki sınıf ayrımına da değiniyor, büyük umutların yerle bir olmasına da değiniyor... ama her şeyden önemlisi gerçek karakterlerin yaşadıkları bir felakette değiniyor.

Ben Hazel Gaynor'un kaleminden çıkma bir kitabı ilkez okudum ve sebebi de itiraf etmem gerekirse Bir Titanik Hikayesi olmasıydı. Çünkü filmi bir klasikken kitabı da aynı derecede olmalıydı benim nazarımda ve cideen öyle de oldu.

Başlarda durgun giden, yolculuğun, sınıf farklılıklarının falan anlatılması biraz sıkmıştı beni ve itiraf etmem gerekirse bir ara yarım bırakayım diye de düşündüm çünkü ben kitaplarda hareket severim ve bunda o hareketi bulamamıştım ama tabi ki yarım bırakmam söz konusu değildi çünkü Titanik'in batmasının nasıl anlatılacağını o dehşeti nasıl ifade edileceğini de merak ediyordum. İşte o kısımda beklentimi karşılayan ve beni fazlasıyla etkileyiğ gözlerimi yaşartan satırları okudum.

Filmde gördüğünüz bir aşk hikayesiydi... muazzam bir aşk hikayesiydi... peki ya diğer hayatlar? O gemide 2000'e yakın yolcu varken diğerlerinin umutları, hayalleri ve hayatları... işte bu kitap o kısma da değiniyor.

Ve asıl vurgun kitabın teşekkür kısmında yazılan cümleler... kitap gerçek karekterleri, hikayeleri konu alıyor.

Kitabın Titanik'in batmaya başladığı daha doğrusu buzdağına çaprtığı satırlardan sonraki her sayfası ayrı bir etkileyici ve göz yaşartıcıydı.

Batmaz denilen gemi batıyor ve kaybolan giden hayatlar, umutlar, hayalleri okumak... tüyler ürpertici ve daha da önemlisi etkileyici... ellerimin titediğini inkar edemem o satırları okurken.

Ben gerçek hayattan alınma kurguları severim. O kurguların yaşanmışlığındaki etkileyici taraf benim başka insanların hayatlarına dokunuyormuşum hissi vermesi paha biçilemez bir duygu. Bu kitapta da onu hissettim.

Ve bir gün İrlanda'ya gitme şansım olursa kesinlikle Titanik faciasında hayatlarını kaybetmiş o 11 kişinin yaşadığı yerlere ayak basmak isterim. Düşünsenize yaşadığınız yerden 14 kişi gidiyor ve sadece 3'ü kurtuluyor...

Çok fazla uzatmayacağım ama ben kitabı cidden çok sevdim. Dediğim gibi bailarsa sıkılsam da sonralarda öyle bir hal aldı ki kitabı elimden bırakamadım ve sonunda inanılmaz etkileyici bir kitabı bitirmiş oldum.

Benim nazarımda 5 üzerinden 5 lik bir kitaptı ve bence bir el atmalısınız.