Siyah Süt

Tebeşirle çizilmiş bir seksek oyunu kadar uçucu bir çisgisi var hayatın. Farkında olmadan basıyorsun çizgiye. Kızıyorlar anında. “Yandın !” diye atılıyorsun oyun dışına....
Çizginin öbür yanı intihardır. Öyleyse yaşamak, intiharın kenarında kıyısınada, belki de tam eşiğinde zıplayıp durup, zaman zaman ayaklarını boşluğa sarkıtmak pahasına oynamak, oynamak, hic yanmayacakmış gibi oynamaktır....