Son İki Eylül

İçeriği ve kurgusuyla oldukça özgün bir romandır. Akıp giden bir roman değildir. Akıp gidemeyecek kadar derin ve bazen ağır sözler, cümleler, hayatlar içerir.

"Ölegeldiğim bu odada az yazılmış defterlerden bir mezarlık var. Her birindeki küçük küçük ölümleri senin sesinde toparlayabilir miydim? Bilmiyorum. orada büyük- olumlu ve olumsuz anlamda büyük- bir hayatın harf yığınları var. kıpırdıyor. acıyla, aşkla kıpırdıyor."