Lise yıllarında okuduğumdan aklımda kalan “bunu en az bir 10 sene sonra tekrar okumalıyım” fikrinin ne kadar isabetli olduğunu anlamış bulunuyorum. Ciddi derecede hatırlamadığım kısımlar oldu. Haniyse ilk kez okuyora yakın bir hevesle okumuş oldum. Farkına vardığım ilk değişik bakış açısı, o zamanlar Porfiri’yi anlamaya daha yatkın oluşum. Sonra biz büyüdük ve kirlendi dünya ve Raskolnikov’un yanıbaşında buldum kendimi. Öğrenciyken insan ruhunun katmanları henüz açılmamış oluyor, bu açıdan da eserin pek hakkını verememişim. Yazar adeta Petersburg sokaklarında değil insan beyninin kıvrımlarında dolaşmış. Gerçekten edebiyat tarihinin en önemli, en insanı olduğu gibi ortaya koyan eserlerinden biri.