Uzun zamandır okuduğum kitapların içinden vaaoov diyebileceğim bir kitap çıkmamıştı.
İlk kitaptan çok ama çok daha iyiydi.. Her sayfası su gibi aktı, 600 sayfalık kitabı iki güne bitirdim.
Poppy’nin yaşadığı tüm kötü şeylere rağmen güçlü durmasına hayran kaldım.
Bir esaretten başka bir esarete girmek zorunda kalan Poppy’nin gizemi kitap boyunca en merak ettiğim bölüm oldu. Ve final bölümü bazı sorularım yanıt buldu derken; o da ne kitap bitmiş.. Şimdi bekle ki üçüncü kitap çıksın..
Umarım sevgili @dexyayınevi fazla bekletmez.
#alıntı
“Yüce Tanrılar, ona kendi atını mı verdin? Yakında bizi bıçaklamak yerine atıyla ezip geçecek.”
Gözlerim kısıldı. “Tanışmamı istediğin kişi bu muydu?” diye sordum. “Bunu fark edip etmediğinden emin değilim, ama onun kim olduğunu çok iyi biliyorum.”
Casteel kahkaha atarak yanıma geldi. “Tanışmanı istediğim kişi o değil.”
#alıntı
“Gerçekten de çok güzel görünüyorsun, Penellaphe.”
“Teşekkür ederim,” dedim.
“Peki, ya ben?” diye sordu Casteel ve arkasındaki Naill iç çekti.
“Fena değilsin.”
“Bu çok kabaydı,” diye yanıtladı.
“Gidip gölgede oturmak ve incinen duygularınla ilgilenmek ister misin? Tıpkı küçükken inanılmaz derecede aptalca bir şey yaparken kendini yaraladığın zamanlarda yaptığın gibi?”