Tutkunun Dansı (Cynster, #15)

Çok uzun bir aradan sonra ilk kez bir kitap yorumunu blogtan önce Vikitap'a yazıyorum. Son 1 aydır ne düzgünce kitap okuyabiliyorum ne de bloga bir şeyler yazmak istiyorum. "Yok, böyle boş durmakla olmayacak, kendine gel" diyerek sonunda bilgisayar başına oturdum :D

Size bir soru sormak istiyorum. Kişi kitapta sevdiği türü bulursa ne olur? O türle alakalı daha fazla kitap okumak ister. Benim gibi bir historicalsever için durum nasıl? Rahatlıkla söyleyebilirim ki bu sene en kötü zamanı geçiriyorum. Bu sene bütün yayınevlerinin çıkardıkları historicalleri toplasak anca 10 tanedir. Bunların da anca 2 tanesi (Brenda ve Hoyt) gerçekten beğendiğim kitaplardı. İyice unutulduk iyi mi : '(

Hal böyle olunca önceden çıkmış kötü veya vasat üstü historicallere yönelmek zorunda kaldım. Normalde okumayı aklımdan dahi geçirmediğim Tutkunun Dansı'nı okuma sebebim işte bu.

Okuduğum historicaller arasında en olaysız ve sakin ilerleyen bir kurgusu vardı. Karakterleri de genel olarak sevdim. Fakat dedikleri gibi yazar bir durumu anlattıkça anlatmış. Aynı durumu farklı kelimelerle anlattığı bir sürü kısım vardı. Ve diğer kitaplarında da aynı durum geçerliymiş.

Yukarıda da yazdığım üzere kendisini historical eksikliğinden okudum. Bir daha okursam aynı sebeple okurum.

Ağustos bitmek üzere, Epsilon şu ana kadar kaliteli bir historical çıkarmadıysa sonrasını beklemek boşa. Onlar, kendilerini sayılı bir yayınevi haline getiren ve şu andaki durumlarına rağmen hala bir umut eskiye dönerler diye düşünen okuyucuları yerine; popüler olan ne varsa onu okuyan, yayınevini bir süre sonra terk edeceği belli olan ve çoğunluğu 6-15 yaş arası olan kişiler için kitap basmayı tercih ettiler.