Tutunamayanlar

Türk Edebiyatı'na yeni bir soluk,yeni bir heyecan..Her anlamda farklı bir kitap.Oğuz Atay bütün klişelere meydan okumuş kitabında..Sanırım 76 sayfa noktalama işareti kullanmadan kitabın bir bölümünü kaleme almış.Cümle yapısı itibari ile zaten farklı..Kitabın konusuna gelince Turgut'un intihar eden arkadaşı Selim'i anlamaya,anlamlandırmaya yönelik yolculuğu..Yarattığı iç sesi ( Olric ) ile konuşmaları , git gide hayatın kaybettiği arkadaşına neler getirdiğini anlaması , kendini iyice soyutlayıp iç sesiyle yalnızlığa doğru akıp gitmesi..Oğuz Atay postmodernizmi en iyi temsil eden kitabı bence kaleme almış.