Tutuşma (Pure, #3)

Serinin son ve en tempolu kitabıydı. İlk olarak diğer iki kitaptaki gibi bolca yazım hatası yoktu. Hatta dikkatimi çeken hata sayısı bir elin parmaklarından azdı. Bu da öykünün akıp gitmesine olumlu katkı sağlamış. Ritim ve süreklilik kitabın sonuna kadar sürdü. Bolca merak uyandıran bölümlerde üç kitaplık serinin tamamı için artı değer katan unsurlar oldu bu kitapta.

Final kitabının bütününü ele alırsak yerine oturmayan ve açıkta kalan bir çok konu var. Sanki bu boşluklar biraz daha doldurulabilirmiş. Fakat hikayenin tamamıyla yani üç kitapla birleştirirsek biraz daha yerine oturan yada belli çizgide giden bir serüven diyebiliriz.

Ard arda okunan üç kitaptan sonra bitmesi buruk bir tat bırakan serilerden görüyorum pür serisinide. Bir müddet o dünyanın içinde kaldıktan sonra çıkıvermek hafif bir burukluk yarattı.

Beğendiğim ve sevdiğim bir seri oldu. Son kitabı biraz dışarıda tutarak gümbür gümbür giden bir macera olmasa da, okurken sıkılma durumum da olmadı hiç.

Yazar henüz genç. Kitapları çevrilme şansına erişirse başka maceralarını da merakla beklerim.

Distopya sevenler biraz daha farklı bir dünya kurgusuyla karşılaşmaktan hem mutlu hem de şaşkın olarak okuyabilirler.