Uçurtma Avcısı

Bazi kitaplar vardir, okunup rafa kaldiriklari zaman, gözümüze her ilistiginde yüregimize sizlatan, icimizi burkan. Bu kitap, benim icin öyle bir kitap oldu. Öyle tasarruflu okudum ki, bitsin hic istemedim. Ama bitti iste. Bittikten sonra, icimde derin bir hüzün, ufak bir umut kirintisi kaldi. Öptüm kitabi, tipki cocugumu öper gibi ve koydum kitabi, kitapligimdaki kösesine. Ve dedim ki kitaba "Bin defa olsa, yine seni okurum Ucurtma Avcisi..."

Kitap derin bir kitap, büyüleyici. Bizden aslinda, cetin ve aci ceken insanlarin cografyasini anlatiyor. Ama acilar, daha katmerli, daha dayanilmaz. Ama dayaniliyor iste. Acinin en büyügüne bile dayanabiliyor insan. Ama hep o iz'le yasiyor, her davranista, her sözde, her mutlulukta hep o aci var insanla. Ve yazarda, o aciyi cekmemis olsaydi, böyle bir kitap yazamazdi. Resmine baktim Khaled Hosseini'nin ve gözlerinde gördüm o aciyi...

Birde Amerikan propagandasi yaptigini söylemis birkac arkadas. Ben katilmiyorum bu düsünceye. Böyle bakmamak gerek bence. Olsa olsa, Taliban gibi bir illetle catistigi ve onun gücünü zayiflattigi icin, bir rahatlama hissetmistir. Ama bu yazarin, emperyalizmin saksakciligini yaptigi manasina gelmiyor bence. Kitabin genelinde, yok böyle bir propaganda cünkü.