Veronika Ölmek İstiyor (Yedinci Gün #2)

Paulo Coelho Romanları'nı severek okuyorum. Bu kitapta kütüphanemde okunmuşların arasında duruyordu dün bana göz kırptı bende sizinle paylaşmak istedim 🙂 Kitabın ana karakteri Veronika'nın yaşama duyduğu isteği bizlerle ilk önce üzsede sonrasında mutlu eden ve düşündüren bir şekilde anlatıyor🙏🏻 İntiharla başlayan bir öykü, akıl hastanesinde sonrasında ise hastanenin dışında devam ediyor. Aslında burada Veronika'ya yaşaması için harika bir sebep veriyor bence ilahi güç. Aşk tüm olumsuz duyguları ortadan kaldırabilecek bir güçte bu kitapta aşkın gücünüde görüyoruz. Hem Tanrı'ya hem dışarıya hem de kendimize duyduğumuz aşk ❤
İşte Kitaptan Alıntı Yaptığım Altı Çizili Cümleler
🌀Görünüşe bakılırsa kimse kendi iç dünyasını yabancılarla paylaşmaya hevesli değildi.
🌀Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense. Dünya daha kötü bir yer mi olurdu? Hayır insanlar daha yürekli, daha mutlu olurlardı.
🌀Veronika her şeyden nefret ediyordu ya, en çok da yaşamını sürdürmüş olduğu biçimden, içinde barındırdığı yüzlerce Veronika’yı keşfetmeye zahmet etmeyişinden tiksiniyordu. Oysa orada kim bilir ne ilginç, ne meraklı, ne cesur, ne küstah, ne deli kızlar duruyordu.