Yabancı

Varoluşçuluğu ve saçma felsefesini çok iyi anlatan bir kitap. Başta kahramanın duygusuzluğu sizi içine çekiyor. Camus öyle bir tip yaratmış ki kendine, topluma yabancılaşmış bir bireyin tüm evrelerini gözler önüne sermiş. Meursault belki başta fazla duygusuz ya da fazla nesnel geliyor ve okuyucuyu girişle beraber sarsıyor ama ilerledikçe insan kendinden ya da çevresinden bir parça buluyor onda. Hele duruşma bölümünde karakter kendine öyle yabancılaşıyor ki kendini dışarıdan bir göz gibi izliyor.
Ayrıca bir kitabın insanı sarsması için yüzlerce sayfa olması gerekmediğini gösteren kitaplardan biri "Yabancı". Bunu daha önce "Dönüşüm" ve "Satranç"ta da hissetmiştim.
Son olarak bu kitap okunup kafa patlatılıp üzerine sohbet edilecek kitaplardan.