Yenişehir'de Bir Öğle Vakti

Yenişehir’de Bir Öğle Vakti, bitmesin diye gıdım gıdım okuduğum kitap.

Nasıl başlasam bu yazıya bir türlü bilemedim. Çok ama çok beğendim. Sevgi Soysal’ın okuduğum ilk kitabı. Kalemine hayran kaldım. Psikolojik, sosyolojik ve toplumsal tespitleri aktarma tarzı o kadar içten ki. Anlattığı karakterlerin hepsinin hikayesine tanık olmuş gibi. O kadar doğal bir dili var ki kitabın adeta içine girip hikayede kayboluyorsunuz. Bazı karakterlerin hikayeleri çok gerçekti, her gün sokakta görebileceğiniz insanları anlatıyordu. Diyaloglar çok canlı ve samimi, neresinden bakarsanız bakın en ufak bir bayağılık yok, herkes olması gerektiği gibi konuşuyor. Bütün karakterler birbiriyle ilişkili. Kavak metaforu ise birçok şeyi temsil ediyor. Herkesin durup izlediği ama bir süre sonra görmezden geldiği her şeyi... Ali’nin, Olcay’ın ve Doğan’ın arkadaşlığı, yoldaşlığı, keşmekeşin ortasında var olma çabaları.

Edebiyatın yerlisine, yabancısına tutkunum ama böylesi bir eseri yazıldığı dilde okuyup anlamak çok hoş bir şey.