Yüksek Gerilim (Ateş #10)

Kitap elimde bir hafta süründü neredeyse ama okumaya başlayana kadar. Ondan sonra nasıl bitti anlamadım gitti.
Serinin tüm kitaplarını okudum ama nedense bu kitabı daha çok sevdim acaba serinin diğer kitaplarını kendimi vererek okumadım mı??? Seriyi bir daha baştan okumayı düşünüyorum o yüzden.
Kitabın konusundan kısaca bahsetmem gerekirse; Dani O’Malley, sadist Rowena tarafından acımasız bir katile dönüştürüldüğünde dokuz yaşında. Yıllar boyunca duygularını maskelemeyi öğrenmiş, kendi kurallarına göre yaşıyordu.
Dünya’ya verilen zararı iyileştirmek için Yaradılış Şarkısı kullanılınca hiç kimsenin tahmin edemeyeceği bazı kötücül sonuçları da oldu. Ve bu sefer ki savaşta Dani her ne kadar yalnız görülüyorsa da bence Ryodan ile müthiş ikili oldular.
Ryodan’a hayran oldum bu kitapta ama daha çok Dani’ye olan sevgisine, tutkusuna hayran oldum.
Ve tabiki Dani’nin sır dolu ama tatlı mı tatlı tepkileri olan cehennem kedisi Shazam’ı unutmamak lazım. Dani ile Sahazam’ın iletişimini çok sevdim.


#alıntı

“Belki onu ben öldürebilirim. Ama bir daha ki sefere tam gözünden vurmalıyım.”
“Hayır,” diye tısladı Ryodan.
“Olmaz,” dedi Kat.
“Evet, olmaz,” diye atıldı Enyo.
Gözlerimi kırpıştırdım. “Bana bir bakar mısınız lütfen? Görmüyor musunuz, artık dokunulmazım! Dünyayı kurtarmak yerine elim kolum bağlı oturabileceğime cidden inanıyor musunuz? Daha ne kadar batabilirim ki?” Aslında bu sorunun cevabını biliyordum. İnsanlıktan çıkabilirdim. Ama onlar bilmediği sürece problem yoktu.
Ryodan gözlerini bana dikti. Bırak bu sefer de düşmanla başkaları uğraşsın, diye hırladı. Sen elinden gelenin fazlasını yaptın. Hızla başını çevirirken ekledi. Tanrı aşkına, benimle biraz daha kal, kadın. Kalabildiğin kadar.