Zar Adam

Zar Adam aslında çok güzel bir bakış açısı kazandırabiliyor insana. Tabi bu bakış açısı insanların ödünü kopardığı için bundan kaçınarak , ona kötü gözüyle bakılarak büyük tepkiler de toplayabiliyor. Tamam , kurgusu ve işlenişi zayıf olabilir ama anlatılmak istenen ince detaylardan çıkan sonuçlar çok güzel bana göre.
Misal bazı yerleri gerçekten de düşündürtüyor. Biz insanlar hayatlarında ufakta olsa heyecanlar arıyor ve bunlara cesaret edemediğimizden her şeye sıkıcı gözüyle bakabiliyoruz , şikayet edebiliyoruz. Kendimize bir şans vermeyi reddediyoruz. Ama en azından burada o şansı kendine veriyor Luke. ( kitapta aşırıya kaçıldığının farkındayım sadece örnekleme sunuyorum )

Aynı şekilde Luke'un kitabında dediği gibi ''ebeveynler aslında çok uyumsuzlar ama tek bir kişilik olduklarını da göstermeye çalışıyorlar.'' Örneğin kitapta yer alan ''Sütünü döktüğün için seni bazen tokatlarım , bazen de buna hiç aldırmam. Bazen bana kafa tutman hoşuma gider oğlum , ama bazen de kafanı kırmak istiyorum. '' gibi tutarsız davranışlar sergileyebiliyorlar. Ve bizler de bu davranışları çok rahat uygulayabiliyoruz. Bu verilen bilgiler yanlış bir bilgi değil , çok doğru bir noktaya değiniyor burada.
Eh herkesin gözünde bütünlük bakımından saçma bir kitap olarak gözükebilir ama bana göre gerçekten çok etkileyici ve farklı bir kitaptı.

Kitapta en çok hoşuma giden bölüm ise babasının Larry'e zarları kullandırtarak kendisine kabadayılık yapan alt komşusunu dövüp sonrada onun yüzüne ben sarhoştum demesi beni cidden çok güldürdü :)