http://kralicekitap.blogspot.com.tr/2015/09/kitap-yorumu-zor-kadn-fatih-murat-arsal.html
Zor Kadın, okumadığım iki FMA kitabından biriydi. Önce İki Renk Aşk'ı okumayı düşünüyordum ama sonra daha önce çıktı diye Ecrin ve Ateş'e başladım. Başlamaz olaydım. -,- Fatih hocayı, okurlarına karşı ilgisini, yaklaşımını ve yazdıklarını çok seviyorum ama bu kitaba bir türlü ısınamadım. Çok denedim ama olmadı... Fazla duygusuz, fazla kabaydı. Şimdi diyeceksiniz belki "Adamın yazım tarzı bu, o kadar kitabını okumuşsun şimdi mi rahatsız etti seni," diye ama diğer erkek karakterler böyle değildi. Tahir, Tamer, Doğan, Akın, Selim, Yavuz... Sevdikleri, değer verdikleri, yumuşak davrandıkları birileri vardı en azından. Ateş ise tam bir yontulmamış odundu.
Kısaca konudan bahsedeyim... Kızımız Ecrin, babasını kaybettikten sonra ondan kalan kreşi ayakta tutmaya çalışan dünya güzeli, her şeye rağmen hayat dolu, hazırcevap bir kadın. Fakat kreşin ve babasının birikmiş o kadar çok borcu var ki, bir türlü işin içinden çıkamıyor ve son çare olarak kreşi elden çıkarmak durumunda kalıyor. Yakın zamanlarda Ateş'in şirketi de kreşin bulunduğu bölgede yeni bir projeye başlıyor. Orada bulanan ev ve iş yerlerini satın alarak AVM vb. şeyler yapıyorlar.
Kreş ile ilgili görüşmesi için avukatını yollayan Ateş, Ecrin istediği fiyat konusunda diretince görüşmeye kendisi geliyor. İstediği şeyden asla ödün vermeyen, iş hayatında kararlığı ve acımasızlığı ile tanınan Ateş, genç kadını görür görmez garip bir şekilde ondan etkileniyor. Kendisini bile şaşırtan bir şey yaparak onunla birlikte olması karşılığında bütün borçlarını ödemeyi teklif ediyor.
Bütün çaresizliğine rağmen inadından ve gururundan vazgeçmeyen Ecrin'in Ateş ile olan macerası böylece başlamış oluyor.
Yukarıda da dediğim gibi kitaba çok ısınamadım çünkü Ateş'i bir türlü sevemedim. Daha farklı, daha sertti. Bütün kitap boyunca içimdeki feministi deli etti. Hangi koşullarda olursa olsun hiçbir erkek, hiçbir kadına o şekilde davranamaz. Davranmamalı.
Ecrin'e de bazen çok kızdım ama genel olarak sevdiğim bir karakter oldu. Ateş'e verdiği cevaplar, aralarındaki tatlı atışmalar güzeldi. Karakterleri bir kenara bırakıp kitabı anlattığı dünyayla, yazarıyla değerlendirirsem klasik bir FMA kurgusuydu. Fatih hocanın kalemini, yazdıklarını seven herkes okuyabilir hatta okuduktan sonra Ateş'i severse, kitabı çok beğenebilir bile. :D
Naçizane tavsiyem, daha önce FMA okumadıysanız bu kitapla başlamayın. Hatta benim gibi en son okuyun. Diğer kitaplar ve karakterler, bu kitaba göre çok daha sevilebilir nitelikteler. :')