herşey 3. kitaba kadar iyiydi. yani sevgili gwen orta zeka örneğiydi ama iyiydi. ama sonra tren aşağı düşeye başladı hemde en tepeden. kız bir MORON! gideonu görünce o kadar çok kalp çarpıtısı geçirdi ki 'bak kızım doktora görün ritim bozukluğu erken yaşta götürür' diye nasihat vermek istedim. resmen tek hücreli organizmaya dönüştü. kalp çarpıntısı, hormon salgılama, ağlama, aptalca davranma ve biraz daha ağlama... kız çeşme gibi mübarek bi susmadı. şu yazarların karakterleri hormonları tavan yapmış tek hücrelilere dönüştürmesine dayanamıyorum. çocuk orda ölüm kalım meselesi anlatıyor bu vantuz gibi çocuğun dudaklarına yapışıyor. bi edebinle otur yahu. off şişkinlik yaptı. dayanamıyorum artık böyle karakterlere. sayfa atlamamak için kendimi zor tuttum ki ağlayıp saçmaladığı paragrafları atladım. resmen utanç...