Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

''Biz bu dünyanın en çok ihtiyarlarını sevmedik mi?''

Oysa çift olmak güzeldir. Çiftleri izlemek seyretmek hiç hoş değildir, bunda Sulhi'yle hemfikiriz, seyredenin bir tarafı buz keser. birbirlerine durmadan "canım, yavrum, bebeğim, güzelim, sevgillim, aşkım" diye seslenen bir çifte ne kadar yaklaşabilir ne kadar yakın olabilirsiniz?

Sevgililerin üçüncü şahıslar için, geniş bir araziyi dikenli telle çeviren, sonra da bir sürü eli silahlı adam yerleştiren çokuluslu bir şirketten ne farkı var?

"Bir öğleden sonra sahilde oturmuş kitap okurken koşarak önümden geçtiğini gördüm, Biraz ileride durup geri döndü ve 'biliyor musun,' dedi nefes nefese, 'Emre'nin ayağına deniz kestanesi battı!' 'öyle mi!' dedim, Onun hoşuna gideceğini düşündüğüm şaşkın bir yüz ifadesi takınarak, 'peki şimdi nerde?' 'ayağında!' diye bağırdı çın çın, sonra da yine koşarak uzaklaştı. Ah, öznelerin farklılığı öldürecek beni. o zaman çok güldürmüştü ama şimdi öldürecek. Herkesin cümlesi aynı bile olsa öznesi farklı. Ve gramer hiçbir işe yaramıyor. gravyer bile daha iyi olabilir. demek istediğim, özne hiçbir zaman ben olamadım. özne hep bir deniz kestanesiydi."

Oysa çok geçti, bilmiyordu ki çok geçti! Olan olmuştu … Böyle şeyler çocukken olur ve bir daha da silinmez. Terk edilmekten korkmak … Korktuğun şey balına gelince de kendini cezalandırmak … Böyle şeyler çocukken olur, bir daha da silinmez.

- bir süre yere paralel gittikten sonra

Ona bir gün her şeyi anlatabileceğimi düşünüyorum. Hep beraber içinde olduğumuz bu cehennemi, bu sıkıntıyı, bu intiharı …

-bir süre yere paralel gittikten sonra

Kendimi korumayı beceremiyorum, diye düşünüyor, kendimi korumak utanılacak bir şeymiş gibi geliyor.

-bir süre yere paralel gittikten sonra

Bir şey sunulmuştu bana, bir hediye, bir meyve. Ama ben o meyveden tadamadım, gök erik gibi kaldı avucumda dünya. Şimdi ben uykusuzum, yalınayağım, kendimle meşgulüm. Kapımın önünde boş peynir tenekeleri, yağmur suyu biriktiriyorum. Kendi kendime, sanatçı tecrübe edinemeyen insandır, diyorum, bu dünyada hiçbir tecrübesi olmayan insandır, ama şimdi sen karala bunun üstünü, yırt sen bunu, olmadı çünkü, olmadı işte.
Nafile.

Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra

Ama gerçek daima biraz hüzünlüdür.Gerçeği ararken bir yandan da bulduğumuz anda değişmeyi düşleriz.Çünkü aynı zamanda gerçek daima biraz utanç vericidir.Utanç bizi ikiye böler.İkiye bölünmenin en dayanılmaz yanı ,iki parçanında hala canlı olmasıdır.İnsan herhalde bu yüzden kendini öldürmeye kalkışır.İkisinden biri gitsin der.

Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra

Anneler, güzel bir şeyi, olmasını istedikleri bir şeyi sabırsızlıkla bekleyen çocuklarını, 'Yatacağız, kalkacağız, yatacağız, kalkacağız...' diye avuturken çıplak gerçeği söylemiş olacaklar.
Ve ben bir adım atarak korkuluğa yaklaşacağım, saçlarımı balkondan aşağı sarkıtacağım, kendimi boşluğa bırakacağım. Yolda karşıma iyi niyetli biri çıkacak ve soracak olursa, aşağıdaki insanları gösterip, bir süre yere paralel gittikten sonra onlara anlayamayacakları şeyler anlattım, diyeceğim. Öyle olsun.

Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra

Her şeyin geçip gittiğine,
yaşadıklarımızın geçmişte kaldığına kim inandırabilir bizi?
Anılarımızı avuç dolusu su gibi her sabah yüzümüze çarpmanın işe yaramayacağına kim inandırabilir?

Bizim Büyük Çaresizliğimiz