Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

İŞÇİ

Yüreğimin işi ,
Yalnızlık caddesi
Elim yüzüm kir – pas değil
Sevdanla kirli
İşim çok zor benim
Her sabah erkenden kalkıp
Seni seviyorum.

VEDA

Yolculuklar tuhaf oluyorum
Bu şehirden her gidişimde
Şehri sanki ben uğurluyorum
Sen benden gideli çok oldu ama..
Ben her gidişimde hala sana el sallıyorum

İNSAN’IM

Nerede yalnızlık görsem
Ucundan alırım bir parça
Sahibine ağır gelmesin diye

MAHÇUP

Adımın bazı kağıtlarda
Adının altında yazılması bile artık beni
Mutlu ediyorsa
Bu
Benim utancım değil

YOKUŞ

Saçlarından ödünç ver
Dört bahar geçti
Çiçek kokusu öpmedim
Çok oldu mutluluktan vazgeçeli …
Gülüşünden ver
Ömrümden al.

DÜĞÜM

Birilerine ismini söylesem
Kaybolup bitecek gibisin
Boğazımda düğümsün
Yutkunsam gideceksin
Yutkunmasam ölürüm.

DİLENCİ

En yakın deniz kenarına atıyorum kendimi
Her dalga halime üzgün
Her dudakta bana tebessüm
Ne vardı diyorum ne vardı
Şu kaldırımda resmin olsaydı
Eğilip öperken ben
Görenler varsın dileniyorum sansaydı.

BEN SANA YANARKEN …

Gözlerine bakarken umurumda değil mevsimler
Gülüşün hep deniz kenarı bana
Sen bir adım attığında göreceksin
Elinde balonlarla bekleyen o adam benim
Aldığım en derin nefessin sen , sana yanıyorum

“ Ben sana yanarken şimdi … sen kim bilir nerede üşüyorsun “

BEN ≠ SEN

Ben seni seviyorum
Sen gezmeyi , senin hep gittiğin yere
Ben hiç gidemiyorum
Öylece durmayı seviyorum ben
Durup ardından bakmayı
Sen yürümeyi seviyorsun ama arkana bakmadan
Yaprak seviyorum ben yaprak
Kuru yaş ayırmadan
Sen ezmeyi seviyorsun neye bastığına bakmadan.

ISLAK İSTANBUL

Gittiğinden beri yalnız yanaklarımdı ıslak
Herkes bana bakardı sokaklarda
Bir gün gelirsen bu şehre …
Herkesten özür dile
Sayende yalnız yanaklarım değil
Artık İstanbul da ıslak.