Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

İnsanı hayvandan ayıran bir şey yoktur. Bu soru "kaplumbağayı hayvanlardan ayıran nedir?" sorusuyla eşdeğerdir.

Ahlak - Din konusuna gelince, hiçbir din, ahlak yasalarının temeli olamaz, olmamalıdır. İki yönden inceleyelim, önce bir bakalım ahlağın temeli dindir diyenlerin ahlak yasalarına,
*Senin gibi düşünmeyen, senin inandıklarına inanmayan insanları dize getir, ısrarcı olurlarsa öldür.
*Diğer dinlere ait insanların tamamı cehennemliktir. (Halbuki din evrensel değil gelenekseldir)
*Erkekler istediği yaştan kadınla evlenebilir. Bir değil, dört kadınla birlikte yaşayabilir, bunun yanında sınırsız cariye edinebilir.
*Senin dinin yeryüzüne hakim olana kadar savaş. (Halbuki hemen hepsi yukardakinin farklı zamanlarda gönderdiği şeylere inanıyorlar)
*Erkekler itaat etmedikleri taktirde kadınları dövebilir.
*İnsan en yücedir, bütün diğer canlılar onun için yaratılmıştır, onları istediği gibi kullanabilir
*Evlilik dışı birlikte olan insanlara kırbaç cezası, kadına ölüm cezası emri verilmiştir.

Sadece bunların bile yeterince kan dondurucu olduğunu kabul edenlerdensiniz umarım, daha detayı da var ama detayına girmek çok daha ürkütücü olacaktır.
Şimdi sormalı, bu mu evrensel, her yerde her zaman doğru olan ilk ve son, en doğru, en muhteşem AHLAK yasaları?

insan dediğimiz şeyi hayvandan ayıran şey nedir peki? ve onu hayvandan daha aşağılık yapan şey?

Cevabı çok açık değil mi ? Çünkü insan değiller. Hatta hayvan bile değil diyebileceğim düzinelerce insan nefes alıyor yeryüzünde. Neredeyse hayvanların bile yapmayacağı şeyleri yapan insanlar var resmen.

"Temel olarak insan insan olduğu için kötülüklerden uzak durmalıdır."

Peki neden duramıyor?

İnsanın doğasında fitne fesat fücur veya bilimum bu takım arapça kelimeler bulunmak zorunda değil. Sorunda burada başlıyor zaten. Eğer insanın doğasında ahlaksızlık var ve din bunu engellediği için olmak zorunda derseniz, kendimi sizinle aynı ahlak seviyesine koyamam. Temel olarak insan, insan olduğu için kötülüklerden uzak durmalıdır, herhangi bir din, bir adam yada ne bileyim uçan iguanalar dediği için değil. Yani siz sırf inancınız yüzünden birini öldürmüyor yada hırsızlık yapmıyorsanız, açıkça söylüyorum ciddi anlamdan kendinizi sorgulamanız lazım. Ne var ki bu yüzden kötülük yapmadığınızı hiç mi hiç düşünmüyorum.

Ayrıca bir insanın kim olduğundan öte ağzından çıkanlar önemlidir benim için. Tolstoy bu konuda müthiş bir dar kafalılık sergilemiş ve kitabı okurken hayretler içinde kalmamı sağlamıştır. Dikkat ederseniz diğer eserlerinden söz açmadım çünkü Tolstoy'un sanatçı kişiliği ile dine bakış açısı arasında hiçbir bağlantı yok. Zira Tolstoy'u din hakkındaki düşüncelerini zırva olarak görüp tüm eserlerine aynı suçlamayı yapmam bugün Fazıl Say gibi dünyada belkide övüneceğimiz yaşayan nadir Türklerden birini sırf bir paylaşımı yüzünden yerin dibine sokmakla aynı kapıya çıkar, ki böyle bir algı yarattığımı hiç sanmıyorum.

Sanırım tam olarak anlamadınız, sizin için tekrarlayayım. Bu kitaptaki düşünceler günümüzün kör cahil yobazları ile aynı kafadadır. Ateistleri teröristlerle aynı kefeye koyan, her durumda anlayış yerine yadırgayan, sanki sevapmış gibi her durumda yaftalayan insanlardan farklı şeyler söylemiyor Tolstoy. Açıkçası dünya tarihine büyük bir etkide bulunmuş bir yazarın katılmadığı bir düşünce biçimine cahilce atıp tutması çok amaçsızca geldi. Kitap boyu nedir derdi bunun diye düşündüm ama bir anlam veremedim. Çıkıp biri Din Nedir? diye bir kitap yazıp Müslümanlığa ''kadınları köleleştiriyorlar, hacı hoca adamların hepsi sapık, islamın tek yaptığı kadınların orasını burasını kapatıp çöp poşeti haline getirmek'' diye sallasa hoşunuza gider mi ? Gitmez pekâlâ. Ya da en azından kendi düşünceleri yerine bunları bir takım temellere oturtmak ve insanlara mantık çerçevesinde açıklamak zorunda kalır. Tolstoy bunu yapmamış, onlar böyledir şöyle yaparlar şöyle düşünürler demiş ve bırakmış. Be mübarek madem bu kadar iyi biliyorsun tanımadığın insanların neler düşündüğünü nasıl hissettiğini, peygamberliğini ilan etseymişsinde bizde tapsaymışız diyesim geliyor. Umarım açıklayabilmişimdir.

Dünya neden bu halde? Tamam insanın doğasında var fitne, fesat, fücur.Ancak din insanın bu sapık yönünü törpülemek üzere insanı yaratan tarafından, gönderilir. Dinden uzaklaşmak yada dine batıl etiketi yapıştırmak insanı, dünya da yönsüz bırakmak manasına gelmez mi?
"Her din, hayatın anlamı sorusuna bir cevaptır. Ve dinin cevabı, hayatın anlamı izahını bazen önceleyen, bazende izleyen belli bir ahlaki gerekliliği içerir. .....
Hayatın anlamı şahsi mutlulukta yatar, öylesyse eline geçen her türlü fırsatı kullan".(sy 85) ; işte kurumsallaşmış ateizmden kastım. 19. yüzyıl ile birlikte , pozitivzmin gelişmesi ve ilerlemesi ile birlikte dünya dini batıl saydı. Bunda çokda haksız sayılmazdı, zira Tolstoy'da bunu defaaten tekrar etmiş. Kilise tıpkı şu anda İslamı kullanarak dünyevi arzularını, sapkınlıklarını, dine yamamaya çalışan bi takım sözde "müslümanlar" gibi sapıtmıştı. ancak bunu düzeltmenin yolu atezimi, tanrı tanımazlığı bir bayrak yapıp altına toplanmak değil, dini bu hurafe, sapkınlık, ve subjektif bakışlardan arındırmaktı. olmadı. sonuç şuan ki içinde yaşadığımız ortam. elbette dünya dönem dönem bu darboğazlardan geçer. düşen hiç bir nesne dibe değmeden yükselişe geçemez.
kaç kitap yazdınız bilmiyorum ama 200 ün üzerinde kitabı olan, sadece yaşadığı dönemi değil yüz yıl sonrasını etkileyen bir deha için cahil , sıfatını kullanmanızda bende aynı oranda bir tebessüm yarattı.

Ayrıca Nietzshce nin hakkını teslim ettiği bölümlerde yok değil. ki teslim etmediği noktalarda kendisine katılmıyorum. Nietzsche yi anlamak lazım.

Zararsız ateistler kurumsallaştığı için toplumun bu durumda olması fikrine açıkçası gayet güzel güldüm. Birincisi ateistler yaşadığımız toplumda kurumsallaşmadı (Kadıköy'de kurulan ateizm derneği daha yılını doldurmadı), çünkü kurumsallaşan kitleler ateistleri hala terörist olarak diğer insanlara tanıtmakla meşgul. Ayrıca yüzyıllardır nedense binlerce peygamber görmüş ortadoğu hala din yüzünden refaha erememekte. Milletin benim inancım kalıbına dayanarak yıllardır kadın taşlamaktan ölüye tecavüze, ensestten çok eşlilik ve modern köleliğe kadar yapmadığı insanlık dışı eylem(dinden bağımsız olarak çoğu(!) insanın ortak ahlakına göre) kalmadı. O kadar uzaklara gitmeyelim dersen son 10 yıldır Türkiye bu zamana kadar görmediği kadar din sömürüsü ile karşılaşmış durumda, cehalet ve bilim merkezli eğitim yoksunluğunu dahil etmiyorum bile. Şimdi ortaya ateistler kurumsallaştığı için ülke cinnet geçiriyor dersen bu fikre gerçekten çok alınır ve üzülürüm.

Alıntı :
"Dini bütün kimselerin düşünceleri sade ve temizdir. Ateistlerin düşünce dünyaları ise alabildiğine dolambaçlıdır ve dürüstlüğün uzağındadır."
Bu düşünce "Bütün müslümanlar sapıktır hepsi birden çok kadın ister ve küçük kızları arzular" ile aynı kafaya çıkar. Yani işin aslı bu kitabın büyük bir kısmı sadece zırvadan oluşmuştur.

Ayrıca "Ahlak dinden ayrı olarak ele alınmaz" diyen Tolstoy bana göre tüm cahiliyetini ve kişisel sorunlarını bu kitapta hedef gözeterek kusmuştur. Kimi yerinde Nietzsche'yi kıskanarak laf sokmalarından kendini belli ediyor nitekim.

Tolstoy İnançlı bir insan ve inancının gereğini yazmış. Aforoz edilme pahasına. Ayrıca sadece bundan değil dini yok saymanın nelere mal olacağını da bir güzel anlatıvermiş. Ateistlerin ahlak anlayışını da şöyle özetlemiş: "Dini akidelere dayanmayan seküler bir ahlakın emirleri, müzikten hiç anlamadığı halde orkestra şefi yapılmış birisinin, çalacakları parçayı çok iyi bilen müzisyenlerin karşısında ellerini sallamasından farkı yok. Olayın akışı ve daha önceki orkestra şeflerinin müzisyenlere öğretmiş olduğu şeyler dolayısıyla, müzik belki bir müddet devam edebilir; ama müzikten zere kadar anlamayan adamın ellerini, kollarını sallaması hiç bir işe yaramayacak ve sonunda müzisyenleri şaşırtıp orkestranın ahengini bozacaktır."
Belki ateistlerin ahlak diye savundukları şey "mutlu" dünya kurmacalarıdır. Kişi bazında bu mutlu dünya kurmacası ile zararsız olan bireysel ateistler kurumsallaştığında toplum şu anki cinnet halini almıştır. Ve kurduğu bu düzene ayak uyduramayan ateizm savunucuları maalesef başkasını değil belki ama, kendini çok rahat öldürebilmektedir.

Ahlakla dini birbirine zincirlemiş bir anlayışa adanmış bir kitap neredeyse, üzülerek söylüyorum ki çok boş bir amaç uğruna çabalamış Tolstoy, o günün getirdiği zorunluluklardan olsa gerek. Hatta günümüze çevirince düşünce sınırları forumlarda "ateistlerin ahlakı yok ki her istediklerini yaparlar, gidip niye insanları öldürmüyorsunuz" diyen yobazlara ulaşabilir.

"Din, insanın kendi ayrı şahsiyeti ile sonsuz kainat arasında kurduğu belirli bir ilişkidir. Ahlak ise bu ilişkiden doğan sürekli bir hayat düsturudur. "
Din Nedir-93