Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

" Mektup yazmak, hayaletlerin önünde soyunmak demektir, ki onlar da aç kurtlar gibi bunu bekler zaten. Yazıya dökülen öpücükler yerlerine ulaşmaz, hayaletler yolda içip bitirir onları. " | Arka Kapak | Milena'ya Mektuplar

" Şimdi bana teşekkür et bakalım. Bu son satırlarda çılgınca bir şey (çılgınca-kıskançlık kokan bir şey) yazma isteğimi başarıyla bastırdım. " | 173 | Milena'ya Mektuplar

Ama hiç tanımadığı birisi var ki , sürekli onun için, sadece onun için kaygı duyuyor. birisinin kendine yönelik kaygıları ve özellikle bu kaygıların sürekli olması , onun yalnız anlarında , adeta ona işkence eden bir baş ağrısı yapıyor.
Kafka - Aforizmalar

Sonsuzluğun içinde nasıl böylesine hızlı vekolayca ilerlediğine hayret eden birisi vardı ; gerçekte hızla bayır aşağı yuvarlanıyordu . Aforizmalar

Önceleri sorularıma neden cevap alamadığımı anlamazdım, şimdiyse artık soru sorabileceğime nasıl inanabildiğimi anlayamıyorum . Ama gerçeke inanmıyordum ki , soruyordum sadece..

Bu yorum silinmiş

Düşünüyorum da insan herhalde bütün gün bir noktaya bakarak oturup bir akıl hastanesinde huzur bulabilir sadece.

Kendini dünyanın acılarından uzak tutabilirsin.Aslında böyle yapmakta a tamamıyla özgürsün ve bu senin doğana kalmış bir şey , ama kaçınabileceğin bir acı varsa işte bu da belki kendini uzak tutuştur.
Kafka - Aforizmalar

Eger kendi dogamiz geregi uzaklastirilmasaydik, hicbir zaman ustesinden gelemeyecegimiz sorular vardir. -Aforizmalar-

Ne iyilik, ne de kötülük var dilenci kadın konusunda; ya çok dalgındım ya da birini düsünüyordum o sırada belki, yoksa
bu türlü davranısımın, silik anılarımla ilintisi yok pek. "Dilencilere çok para vermeyin, acınırsınız sonra!" diye bir söz
anımsıyorum örneğin. Bir gün anam bir lira vermisti, çocuktum daha, büyük Ringle küçük Ring'in ortasında oturan yaslı
bir dilenci kadına vermekti bu parayı bütün isteğim. Gelgele-lim para çok görünmüstü gözüme, bir dilenciye bu kadar çok
para verilmez diye düsünmüs, sıkılmıstım. Ama parayı vermek de istiyordum; bozdurdum lirayı, önce bir onluk attık
kadının önüne. Sonra bütün o alanı kosarak geçtim, soldan geldim bu sefer, yeni, baska biri gibi, gene bir onluk attım
kadına, gene dolandım, gene kostum, gene bir onluk attım... Tam on kez alanı kosarak dolanmıstım. (Pek on kez
olamamıstı anlasılan, çünkü kadın bıkmıs, kalkıp gitmisti.) Sonunda yorgun, bitik dönmüstüm eve, baslamıstım ağlamaya,
anam acımıstı da bir lira daha vermisti bana.
Görüyorsun ya, talihim yok dilencilerle, ama varımı yoğumu Avusturya parasına çevirip, Opera Alanındaki dilenciye
vermeye hazırım, yeter ki, sen yanımda olasın, ben de yakınlığını duyabileyim senin.
Franz ( Milena'ya Mektuplar )