Bazen elimizde birçok kitap oluyor ve hangisini okuyacağımıza karar veremiyoruz. Bazen de canımız bir kitap okumak istiyor ama bu kitabın ne olduğuna dair bir fikrimiz olmuyor. İşbu sebeple kurulan bu grupta, okuduğumuz kitaplar hakkında birbirimize yardımcı olabilir, okumak istediğimiz kitaplar hakkında fikir teatisinde* bulunabiliriz diye düşündüm.
* Hep cümle içinde kullanmak istemiştim buraya kısmetmiş.
Şeker Portakalı.. / Suç ve Ceza...
Şeker Portakalı bana okumayı.. kitapları sevmeyi onları hissetmeyi öğretti..
Suç ve Ceza ise bana bildiğim hissettiğim herşeyi.. hayatı öğretti..
bu gerçekten zor bir soru öyle kitaplar var ki hikayesi sizde asla bitmiyor yaşamaya devam ediyor sizinle birlikteler ve biliyorsunuz ki asla ayrılamayacaksınız onlardan zaten hepimiz aradığı böyle kitaplar değilmidir kimisini hatırladığınızda yüreğinizi sızlatır kimisininde de yüzünüz gülümser zordur onları unutmak ve unutamadığımız şeyler bizi anlatır yani benim diye benimsediğimiz kitaplar bizden şeyler söylerler
benim okurken çok şey öğrendiğim ve bir o kadar da etkilendiğim kitap shantaram dı. sanırım hayatımın kitabı o bana çok şey kattığını düşünüyorum o kitabı bitirdikten sonra eksikliğini hissettiğim tek kitap diyebilirim
jack london-beyaz diş :)
bana okumayı sevdiren kitap. kesinlikle hayatımın kitabı, hala sıkılmadan okurum.
ilk bölümlerde köpekler ölüyor diye heyecanlanırdım ilkokulda :))
çocuk aklımla beyaz dişten pek çok ders çıkarmıştım.
böyle
bir başlık altında nasıl olur da İhsan Oktay Anar'ın ismini göremem
diyerek, kendime bir görev edinerek hemen üye oldum ve yazıyorum.
- İ.O.Anar suskunlar kitabını herkes duymuştur ama benim hayran olduğum
kitabı Efrasiyabın Hikayeleridir.
- Zülfü Livaneli Kardeşimin Hikayesi. gerçekten çok beğendim.
- kesinlikle Mine Söğüt Kırmızı Zaman
- Oya Baydar Kayıp söz
ve son olarakta Nietzsche Ağladığında..
bana okumayı sevdiren kitap Çalıkuşu..
Not: bu kitapta feride kacınca sinir olup atmıstım bir kenara bir hafta sonra yeni bir kitap gibi kaldıgım yerden tekrar başlamıştım. hey gidi gençlik.. :)
Agatha Christie'nin Zehiri Kim Verdi'si. Beni polisiyeyle tanıştıran ve Polisiye'nin en sevdiğin tür olmasını sağlayan kitaptır. Alexandre Dumas'ın Monte Cristo'su. Bana ümit ederek ve sabrederek işlerin yoluna gireceğini, Allah'ın her zaman iyilerle beraber olduğunu en güzel şekilde anlatan kitaptır o. Bana biz her şeyden vazgeçsek, her şeyden ümidimizi kessek bile, bir mucizenin hem bizim hayatımızı hem de tüm dünyayı değiştirebileceğini öğretmiştir. Agatha Christie'nin Cinayet Alfabesi. Miss Marple'a Poirot'dan önce başlamıştım. Poirot'ya Marple'dan daha güzel eserler yazıldığını görünce Poirot'cuğuma bir antipatim oluşmuştu. Cinayet Alfabesi bu muhteşem gri hücreli sevimli dedektifi en nefret ettiğim roman kahramanı olmaktan çıkarıp zirveye yerleştiren yapıttır. Poirot'tan nefret ettiğim için kendimden utanmamı sağlamıştır. Bu sevgili zeka küpüne farklı bakmamı sağladığı için bende yeri apayrıdır Cinayet Alfabesi'nin.
Patrick Suskind - Koku
Richard Bach - Martı
Albert Camus - Yabancı
TANRILAR OKULU - Stefano Elio D'Anna ...
Kilitliymişim ve anahtarım da bu kitaptaki bilgi'ymiş meğer... (Sonunda beni bu kitaba/kendime ulaştıran tüm diğer kitaplara ve okumalara sevgi ve teşekkürlerimle.. :)
[email protected]
Hush Hush serisi derim .
Bir kitabı bir günde bitirmiştim.