Amatör Yazarlar

Ona "sendeydi" demeyi isterdi ama bu ortamda demek istemedi, sadece sustu. Bora adamın elinden düşen silahı aldı.Artık nerde ne olacağını hiç tahmin edemiyordu. Müge ile kapalı olan kapıya doğru yürümeye başladılar. Bora da hızla hareket ediyordu. Artık o da olaylara kendini kaptırmıştı. Müge hayretle ondaki değişikliği izliyordu. Odanın kapısına geldiklerinde Boranın eli tetiğe gitmişti bile. Müge onu sakin olması konusunda uyardı.

Müge odanın kapısını tıkladı. İçeriden "Evet?" diyen bir kadın sesi duyuldu.
"Oda servisi." dedi Müge. "İstediklerinizi getirdik."
Kısa süren bir sessizlik oldu. Kadının homurdandığı duyuluyordu. Müge kapı tokmağının oynadığını fark etti ve kendini kadının üzerine atılmak için hazırladı. Onu paket yapmak ve kimseye duyurmadan buradan çıkarmak gerekecekti. Kapı yavaşça açıldı.
Müge hayretle, kendisini aralıktan seyreden 15 yaşındaki kıza baktı.

Merhaba Defne,

Kalemin çok keyifli. Tema da heyecan verici. Sana yardımcı olur mu bilmem ama yine de yazmak istedim.

Diyaloglar gereğinden fazla.

Adını hatırlayamadığım ünlü bir yazarın söyledikleri aklıma geldi. Paylaşmak isterim. Amatör yazarlar tema çerçevesinde olayları sadece hayal ettikleri için kahramanları bol bol konuşturur. Bu bir hatadır; zira kahramanların davranışları ve söyledikleri senaryolarda yer alır. Romanda ise kurgu üzerine yoğunlaşmalı ve anlatı diyalogdan fazla olmalıdır.

Sevgilerimle.

Verdiğin bilgi yardımcı, teşekkürler :) Normalde yeteri kadar diyalog kullanırım ama burada nedense böyle oluyor :) Hikaye aceleye geliyor, halbuki çok düşünmeyi ve uzatmayı severim. Bir de burada yazdıklarımıza roman gözüyle bakmıyorum ben. Kısa bir hikaye olarak görüyorum. Hikayeyi yalnızca buraya gelince düşünüyorum. İlk defa böyle bir yerde yazıyorum, acemiliğime verin :)

Sevgili Defne, inan bana acemice görseydim zaman harcayıp okumazdım. Güzel kalemin var, daha iyi daha güzel nasıl olur bağlamında bildiklerimi paylaştım. Kaleminden öpüyorum.

Teşekkürler :)

"Böyle olacağını düşünmemiştim!" diye kükredi Müge. Tahsin telefonu kulağından uzaklaştırmak zorunda kaldı. Müge arabanın arka koltuğuna kaçamak bir bakış atarken Bora arabayı sürüyordu. "Büyük bir kız bekliyordum. Bir kadın bekliyordum Tahsin! Bu kız benim yarı yaşımda!"
"Bazen amaca ulaşmak için kundaktaki bebek bile ölmelidir tatlım." Tahsin'in sesi keyifli geliyordu. Hafifçe öksürdü. "O süt çocuğu yanında mı?"
Müge göz ucuyla Bora'ya baktı. Adam dalıp gitmişti. "Evet ama konu bu değil." Müge kendini güneş vuran kaldırımlara bakmaya zorladı. "Yata geliyoruz ama kafam çok karışık."
"Tereddütlerini anlıyorum tatlım. Bu arada kız hiç zorluk çıkarmadı mı?"
"Hayır." Müge gözlerini devirdi. Tahsin'in onu anladığı yoktu. "Hemen bir çanta yaptı ve yanımızda bitti. Şimdi de müzik dinliyor. Büyük Patron'un kendisi gibi sorunlu bir kızı var."
Tahsin'in yaşına yakışmayan kıkırdaması ahizeye ulaştı. "Ne zaman burada olursunuz?"
"On dakika. Belki on beş. Bu arada," Müge kaşlarını çatmıştı. "Sana güvenirim, bilirsin. Ama merak ediyorum da Büyük Patron'dan kızı karşılığında ne isteyeceksin?"
Tahsin gülümsedi. Aylardır itaat eden Müge, en sonunda bir şeyler öğrenmek istiyordu. Hiçbir zaman nereye gittiklerini, ne yaptıklarını sormamış, daima emirleri yerine getirmişti. Çünkü kurtulduğu yere karşı duyduğu nefret, intikam tutkusunu tetikliyordu. Ama şimdi, yanında o çok sevdiği adam varken, sadece intikamını değil, geleceğini de düşünüyordu. Ve onca ilacı içerken sesini çıkarmayan kadın, ufak bir kız için kaygı duyuyordu.
Tahsin'in gülüşü yayıldı. Müge'nin hissettiği şey annelik duygusu olmalıydı. "Bir şey istemeyeceğim." Müge nedensizce nefesini tuttu. "Bir şey yapacağım." Tahsin telefonu kapattı.
Kadın bir süre sessiz kaldı. Şaşkınlıkla ağzı açılmıştı. Bora dalgınlığından sıyrılıp onun endişesini fark etti. "Ne oldu?" diye sordu kaygıyla. "Ne dedi?"
Müge bir çırpıda tekrar arka koltukta oturan kıza baktı. Kız hala müzik dinliyordu ama karışıklığı fark etmiş gibi kaşlarını çatmıştı. Kadın Bora'ya döndü. "Allah kahretsin," dedi öfkeyle. "Sağa sap. Çabuk sağa sap."



Konunun nereye gideceğini göremiyorum. Bana yardım etmeye devam edeceğinize olan inancımla yazıyorum. Umarım hepiniz bir gün hak ettiğiniz yere gelirsiniz. Umarım hepiniz cümlelerinizle bir insanın hayatını değiştirirsiniz. Keyifli okumalar :)

teşekkür ederiz Defne :)
şu an bir cümle ilerisini bile göremiyorum. bence sen biraz daha devam etmelisin, kendi adıma konuşuyorum, şu son olayları pek anlamadığımdan şimdilik yazamayacağım. biraz daha devam ettirilirse ben de tekrar yazabilirim :)

Sağa sapmakla doğru mu yanlış mı yaptığını bilmiyordu.Ama uzun zamandır sevdiği kadının sesne uzak kalışından mıdır bilinmez dediğini hemen yaptı.İnsan susarsa bir şeye sebepsiz yere kapılır ona ya.O da duyduğu sese itaat etti.Çok sık düşüncelere dalmasının sebepsiz olmadığı düşündü.Hiç ummadığı anda hayatının yönü bir anda değişmişti.Ve bu dönüşüm yıpratmıştı onu.Bedeninden ziyade düşünceleri...

Arka koltukta oturan kıza baktı.Ne kadar da genç diye düşündü.Ne kadar da toy...Kendi gençliğinde buldu kendini bir an.Ne sessiz günlerdi diye iç geçirdi.Derin nefesinin sebebi sorulacak diye nefesini dizginlemeye çalıştı.Ancak şu anda kalması gerekirdi.Geçmişte değil.Çok öncesi ya da önceki saatlerde değil.Şu anda.Bulunduğu durum bulunmak istediği durum değildi.Ancak başka çaresi de yoktu.Sevmek böyleydi işte.İstememediğin şeylere sırf onun için katlanmak...

Vallahi nereye gidecek bilmiyorum böyle Defne :)

"Umarım hepiniz cümlelerinizle bir insanın hayatını değiştirirsiniz" temennisi çok güzel bir cümle Defne,çok hoşuma gittiğini belirtmek isterim. Bu cümle "yazma"yı bencillikten çıkartıp sosyal bir olaya çeviriyor .Benim de yazmanın en çok sevdiğim yönü bu.

Bir korna sesi ile kendisini toparladı, Bora yolu ortalamış bir vaziyette yol alıyordu. Karşısındaki aracın şoförünün kendisine el hareketleri yaptığını görmüş ama görmemiş gibi yapmayı tercih etti. Müge'nin daha önceden anlaştıkları yere gitmediğinin farkına varmıştı. bunun sebebini de az çok tahmin ediyordu.
Müge ye döndü ve "Bana ne olduğunu söyleyecek misin"
"Bu kız babasının yaptıklarının bedelini ödemek zorunda kalmamalı"
"Ne yapmayı düşünüyorsun,nasıl kaçacağız kimden kaçacağız Tahsin 'den mi yoksa şu Büyük Patrondan mı ? gücümüz hangisine yetecek söyler misin?"
"Bir yol var aslında "
"Nedir"
"Bu aracı uydudan takip ediyorlardır,araç değiştirmeliyiz "diyerek sorduğu soruya cevap vermemeyi tercih etmişti.
Bora aracı bir parkın yanına dikkat çekmeyecek şekilde bıraktı.Saat 3'e yaklaşıyordu, Acıktığını hissetti birden.Böyle bir anda bunu nasıl düşündüğüne şaşırdı. Bora araçtan indi Müge ve kız hala araçtaydı.
"Hadi artık inin" dedi.
Müge dışarıya çıkarken Bora
"Sahi bu kızın ismi neydi "dedi.