Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Bir Müslüman görürüz; sesini çıkarmaz, olup biteni dinlemez, hiçbir şey umurunda değildir;

ama kendi düzeni ve tezgahı en küçük bir darbeye uğrasa feryadı arşa yükselir.

Her gün yaşanmakta olan facialar onda, bir gazete haberi kadar bile merak uyandırmaz.

‘Allahım kereminle bizi…’ diye dua etmesinin ne etkisi olur? Bizi ne demektir?'

Ali Şeriati

‘’İnsanın diğerleri uğruna kendisine karşı kendisini feda ve tanımadan, mantılı yorumlama yapmaktan daha güçlü olmak gerekiyor. Bu, diğer güçlerden daha güçlü bir mantık dışı güç gerektiriyor: benim, kendimi hatta kendimin kendisini istediğim gibi seçebilmem, hatta bu kendini öyle kendinin esiri ve seçici iradesi yapabilmem ve böylece kolayca imanım veya başkaları uğruna kurban edebilmem için bu mantık dışı güç gereklidir. Bu güç ise ‘’din’’dir.’’ (Fecr yayınları)

‘’Çünkü sar, insanın düşünme ve ilminden daha üstün bir iştir, eylemdir. Dolayısıyla benim sözüm şudur: Özgürce yaratan ve seçenin dördüncü belirleyicilikten, yani kendi cebrinden kurtuluş yolu, ‘’İsar’’dır.’’ (Fecr yayınları)

‘’ Jean Isole diyor ki: Bir yazar, baştan aşağı silah ve altına boğulmuş fakat tedavisi mümkün olmayan içsel bir dertten dolayı acı çeken bir şehzadeden bahsediyordu; yani bu şehzade öyküsünün kahramanıydı. Isole, bugünkü Fransa'nın böyle bir şehzadeye benzediğini söyler. Fakat hayır, günümüz insanı böyle altına boğulmuş şehzade gibidir, fakat her zamankinden çaresiz ve acizdir.’’ (Fecr yayınları)

‘’ Bu öyle bir zindandır ki onu kendimle birlikte taşıyorum. Bundan dolayı bu zindana dair bilinç ve tanıma hepsinden zordur.Burada tutsağın kendisiyle zindan birdir. Hastalık ve hasta insan bir ve aynı olmuştur. Bu bakımdan bu hastalıktan kurtulmak zordur.’’ (Fecr yayınları)

‘’ Şimdi insan ilk zindandan, tabiat zindanından, bilinç, irade ve yaratıcılığını,tabiatı tanımak suretiyle, bilimle çekip kurtarabilir. İkinci zindandan, yani historizm zindanından tarih felsefesini ve tarihin belirleyiciliğinin istihdamını, yani tarih bilimini tanımakla kendi kurtuluşunu temin eder Üçüncü zindandan, yani sosyolojizmden, sosyal düzen zindanından ise bireyler kendilerini bilim ile kurtulabilir ve kendi toplumsal düzenlerinin kurucusu olabilirler. Dördüncü zindan, en kötü zindandır ve insan bu zindan karşısında en aciz tutsaktır.Bu zindan, «Kendimdir». ‘’ (Fecr yayınları)

‘’ İnsan hangi vesile veya araçla tabiatın belirleyiciliğinden kurtulabilir? Tabiatın belirleyiciliğinden kurtulabilir? Tabiatın belirleyiciliğini, tabiata egemen yasaları, bu doğal belirleyici yasaların insan üzerindeki etkisini bilip tanımak yoluyla kurtulabilir.’’ (Fecr yayınları)

‘’ Doğa'nın bizim üzerimizdeki baskılarından birisi su ve hava yolu ile olmakta idi. Çölde yaşıyorduk, çölün havası ve suyu bizi bağlıyor, baskı altında tutuyordu. Deniz kenarında başka koşullar içinde başka türlü olabilirdik. Bunun gibi doğuda başka ve batıda başka. Dağlık yerlerin koşulları ile ova ve çöl koşulları farklı idi ve farklı durumlar yaratıyordu. Fakat bugün sanayi ve çağdaş uygarlık, insanı her gün doğa güçlerinin ve görüngülerinin (fenomen) zorlayıcı baskısından ve kendilerini zorla kabul ettirme etkilerinden giderek daha çok kurtarmaktadır.’’ (İşaret Yayınları)

‘’ Aslında ben ne Naturalizm'i, ne Sosyolojizm'i, ne de Historizm'i tümüyle yadsıyorum; üçünü de kabul ediyorum. Ancak benim kabul edişim şu anlamdadır: İnsan -ki asıl onu anlatmak istiyorum-, bu varlık seçebilir, seçme yeteneği ve imkanı vardır. Bu varlık kendi gelişim ve olgunlaşma süreci içinde gerçekten de bir açıdan ve bir bakıma doğal ve maddi bir oluşum, bir görüngü, bir bakıma Tarih'in biçimlediği bir görüngü, bir bakıma çevre ve toplumunun biçimlediği bir görüngüdür. Bir boy (aşiret) düzeni içinde, boy düzeni yaşama biçimi bireylerin üzerinde ruhsal ve düşünsel özellikler meydana getirebilir, boy düzeninde yaşayan bu yaşama biçimini seçmiş değildir, hiç kimse bunu seçmemiştir, özel bir toplum ve üretim düzeni onları ister istemez çadırda oturan göçebeler durumunda kılmıştır, üretim düzenleri bunu gerektirmiştir. Tabii şartlar da bir başka topluluğun avcılığa koyulmalarına, avcı olmalarına. ormanda yaşamalarına yol açmıştır.‘’

‘’ Heidegger, Kierkegaard ve Sartre'ın varoluşçuluk akımına gelince, -Kierkegaard dışında- bu feylesoflar tanrıtanımaz olmalarına rağmen, Sartre, insanın bütün doğadaki varlıklardan ayrı bir yapıya ve yaradılışa sahip olduğunu niçin söylemektedir? Sartre, Tanrı'ya ve metafizike inanmazken, aynı zamanda insanı bütün doğadaki varlıklardan başka olarak kabul etmektedir. Yalnızca tabiat varlıklarından başka olarak kalmayıp ayrıca tabiat varlıklarına karşıt olarak kabul etmektedir. Diyor ki, Doğa'daki bütün varlıkların önce özleri (sosein,wesen, essence, mahiyet), sonra varoluşları, varlıkları (dosein, existence, vücut) belirlenmiş, oluşmuştur. İnsan ise önce varlık kazanır, sonra özü, mahiyeti belirlenir. Niçin böyle söylüyor? Çünkü kendi deyişi ile: «Tanrı'yı kabul etmediğimize göre, insanı ister istemez madde alanına, tabii veya maddi doğaya yerleştirmek zorundayız.» Böylece yine insanı feda etmiş, harcamış, insana kıymış oluyoruz, insan «imek»i (sein, buden) feda etmiş oluyoruz.’’ (İşaret Yayınları)