Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
yirmi yıl önce oğlunu normal bir hayat yaşasın diye, şiirden edebiyattan uzak tutmaya çalışan Annesi ...
her şeyi bilen bir gücün bu bilgiyi bize vermeyerek bu dünyadaki hayatı bir eziyete dönüştürdüğünü hissetti
genede gerçek bir sevgili , bir teselli olabilir.
onun da seni, senin onu sevdiğin gibi sevmesi gerekir ....
hayatı yapan bütün o küçük şeyleri, hepsinin birliğini ...
Kar onda hayatın güzelliği ve kısalığı duygusunu uyandırıyor, bütün düşmanlıklara rağmen aslında insanların birbirleriyle benzediğini, alemin ve zamanın geniş, insanın dünyasının dr olduğunu hissettiriyordu ....
aşık olmaktan sınırlı aşk hayatlarını yalnızca bir dizi acı ve utançla hatırlayanların kuvvetli içgüdüsüyle ölesiye korkardı Ka
Sayfa 247 olduğunu yazmışım ajandaya. Bölüm olarak hatırlamıyorum malesef.
Bazı kitaplar bitmiyor, kendi kendini yaşatıyor akılda.
"Ama İpek hemen gelmedi. Bu da Ka'nın hayatının en büyük işkencelerinden biri oldu. Aşık olmaktan, beklemenin verdiği bu mahvedici acı yüzünden korktuğunu hatırladı."
Zedka, ben bu noktayı kaçırmışım. Çünkü sanırım anlamını kavrayamamışım (Hâlâ daha...). Bu son paylaştığınız alıntının kitabın kaçıncı bölümünde geçtiğini bilme/hatırla ihtimaliniz var mı? Çok merak ettim, yeniden okumak ve (eğer empati kuramayacağım kadar bana uzak bir yaşanmışlık yoksa bu cümlede) anlamak için kendime bir fırsat daha vermek istiyorum :)
Okuryazar, paylaştığın alıntıyı görünce şunu hatırladığımı söylemeliyim:
"Aşk zaten her şeyi söyleyebilme isteği değil miydi?"
"Yalnızlık bir gurur sorunudur; kendi kokusunun içine mağrur bir biçimde gömülür insan. "