Kitap Tavsiyesi ve Fikir Alışverişi

Kendi kendime zerk ettim ben, pişman değilim. :)

Zagor, Mr No, Teks üçünede sonsuz teşekkürler ayrıca çocukluğumun yayıncısı Tay yayınları da etkili olmuştur.

@SummertimeSadness
Kitap okuyupta pişman olan varmıdır acaba :)

Balıkesir'de ortaokuldaydım. Her hafta bir kitap okuma ödevi ile başladı her şey. Rastgele bir kitapçıya götürdü bizimkiler. Hangi kitabı okuyacağımdan habersizim. Ürkek ceylan adeta.Sahibi emekli öğretmendi. Gırtlak kanseri oldu sonra adam. Beni kararsız ve alık bir halde görünce rafların arasından bir kitaba uzandı Alfred Bester- Kaplan! Kaplan!
Aman aman. Bu nasıl bir şey? Bu nasıl bir kitap? Başlamaya üşendiğime hala pişmanım. Başladıktan sonra hemen bitirip soluğu kitapçı da aldım yine.
Başka bir kitap bu sefer. Artchur C. Clarke- 2001 Bir Uzay Macerası. Başka diyarlar önümde açılmıştı. Duvar yıkılmak üzereydi. Sonraki hafta geldi.
J:R:R Tolkien- Hobbit. İşte duvar bununla beraber yıkıldı. Yeni diyarlar, yeni kitaplar. İnsanın kendi zihnine açılan kapının anahtarı kitaplar.
O kitapçıya, önüme yeni dünyaları serdiği için teşekkür ederim.

orta sona kadar bir kitabı bile bitirdiğim olmamıştır ne yazıkkı :(( daha sonra kuzenim ipek ongun'un yaş on yedi ktabını okumamı tavsiye etti.okudum ve o günden beri kitap okuyorum :))liseye geçtiğim o yaz tatilini sadece kitap okuyarak geçirmiştim.bulduğum her kitabı okuyordum :)) kitaptan hoşlanıp hoşlanmamam önemli değildi sadece okumak istiyordum, sonra sevdiğim konulardaki kitapları,beğendiğim yazarları takip etmeye başladım.kuzenimin hakkını yemek istemesemde kitaplara olan sevgim okuduğum ilk kitapla başladı.biraz geç başladım ama arayı kapattıyorum :))))

8. sınıfta öğretmenimin vermiş olduğu kitap okuma ödevi ile kitap okumayla tanıştım.Üniversiteye geldiğimde kitap okumak benim için vazgeçilmez olmuştu.Bir insan, günlük zaruri ihtiyaçlarını karşılaması noktasında nasıl hassasiyet gösteriyorsa kitap okuma noktasında da aynı hassasiyeti göstermekteyim.

Annem ve babamın kitap okumaya karşı ilgilerinin olması. İlkokulda öğretmenler kütüphaneye yönlendirirlerdi bizi kitap alır okurdum. Bunlar ilk temellerdi benim için. Asıl lise birinci sınıfta bir arkadaşımın okuduğu kitapları bana önermesi, okumamı sağlaması ile düzenli okumaya geçtim. Vesile olanlar sağ olsun:)

Cocukken evdekilerden (ablalar abiler babam) aldigim izlenim okumanin ne kadar zevk verdigiydi.Bir an evvel okumayi ögrenmek istedim.ilkokulda sevgili ilkögretmenim okudugu hikaye ve masallarla pekistirdi okumaya olan sevgimi.Yillar gectikce bu sevgi aska dönustu:) ilk ve son askim sanirim kitaplar..bambaska bir sevgi...kesintisiz ve sonsuza kadar..

@Kowalski
Okul zamanlarında öğretmen zoruyla kitap okuyup da sonra nefret eden insanlar da gördüm. :) Zorla olmamalı, okuma insanın içinden gelmeli. İlkokuldayken, sınıfımızda bir kitaplık vardı. Kütüphanecilik kolunda olacağım diye deli olurdum. Sınıftakilere kitap ödünç verirdi çünkü kütüphaneci. :) Yıl sonunda en fazla kitap okuyana kitap kurdu belgesi verirdi öğretmen. O belgeyi alıp eve götürünce benden mutlusu olmazdı. Lisede de çok güzel bir kütüphanemiz vardı. Kütüphane görevlisi olup, bütün günümü, öğle arasını, teneffüsleri orada geçirirdim. Kitap okumak gerçekten aşk benim için. :)

Ben çagdaş kızım,benim babam,atam cahillige karşı,okursever insandı ...Hayatı boyunca 3.997 kitap okudu,ve biz onun izinde gençler olucagız ...(1881-1938 ) Okursever kız Serap .