Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Imm, ona da bir bakayım da ben öyleyse. Teşekkür ediyorum tekrar :)

ben sanrırım gözüm kapalı bir seçim yapacağım beyaz kale ve kara kitap arasında. masumiyet müzesi ne kadar çok insan arasında kutuplaşmış bir yerdeymiş meğer, ımm.

güzel fikirleriniz ve yardımlarınız için çok teşekkür ederim bros_acikgoz ve olimposgod. Kar gerçekten güzel bir kitaptı ancak bilmiyorum, kayboldum kitapta. bunu kötü anlamda söylemiyorum. dediğim gibi, gözlerimi bir kapatayım, artık elime hangisi düşerse :)

kendinize iyi bakın, hoş kalasınız.

tüm romanlarını okumadığım için hangi kitaptan başlamanız gerektiği konusunda yardımcı olamayacağım. fakat kar ve benim adım kırmızı romanları hakkında şunları söyleyebilirim. kar romanı orhan pamuk' un yazarlığı hakkında fikir verir ama onu tanımanızı sağlamaz. bu romanını kendisi bile içine sindirememiştir ve 'bundan böyle siyasi roman yazmak istemiyorum' açıklamasını yapmıştır. tabii kötü bir roman olduğu için değil, başka sebepleri var, internette nedenleri kolayca bulunabilir.

tüm romanlarını okumamama rağmen orhan pamuk' un kötü bir romanı olabileceğini sanmıyorum. ya da sıradan romanları eleştirirken kullandığımız manada kötü... en fazla 'iyinin kötüsü' olarak tanıtılmalı.

benim adım kırmızı'ya gelince.. bu roman için tüm olumsuz eleştirileri görmezden gelebilirsiniz.

önce 'bir romandan ne beklemeliyim?' sorusunu sorun kendinize. sonra cevaplarınızı bir kağıda yazın. belki kurgu, belki sanat, belki bilgi, belki aksiyon, belki aşk vb. orhan pamuk bu romanıyla size hepsini verecek. sizi yakanızdan tutup bin beş yüzlü yıllara savuracak. öyle bir tasvir edecek ki o yılları, orada hiç yabancılık çekmeyeceksiniz. öyle bir anlatacak ki nakşı 'birkaç eskiz de ben mi karalasam?' diyeceksiniz. öyle bir sezdirecek ki karakterleri size öyle böyle değil. şeküre' nin kendisi, kendisini böyle anlatamaz. sonra içten pazarlıkları, aşkı, gerilimi, polisiyeyi, alt metinleri de bonus olarak verecek. kısaca hem kalbinizi hem beyninizi doyuracak bir kitap.

bu arada benim adım kırmızı sadece bir kez değil, birkaç kez okunmalı. konuyu bildikten sonra tekrar okuduğunuzda gözden kaçırdığınız ve dikkat etmediğiniz detayları gördüğünüzde şaşıracaksınız.

elbette sessiz evden başlanır.

Ben Sessiz Ev'den başlamıştım. Sonra da sırasıyla Benim Adım Kırmızı'yı ve Yeni Hayat'ı okudum. Bu üçü arasından kanımca sizi sıkmayacak olan benim de başladığım kitap olan Sessiz Ev'dir. Diğerleri için asla kötü romanlar diyemem ama bu ikisinde betimlemeler Sessiz Ev'e oranla daha yoğundur.

ben masumiyet müzesini bitirmek üzereyim,dili ağır değil ve kapsamlı bir anlatımı var,ilk bu kitabını okudum zaten,en büyük sebebim de kısmetse müzesini de gezecek olmam,tavsiye edebilirim,sıkılacağınız sanmıyorum..