Alaycı Kuş (Açlık Oyunları, #3)

İlk ikisi kadar iyi değildi...

Sonu yeteri kadar beni tatmin etmedi... Çok çok çok daha iyi yazılabilirdi ki üç kitap boyunca soluksuz okuduğum hikayenin yazarından en azından bunu beklerdim. Zorlama ve hızlı yazılmış gibi bir his uyandırdı bende osn kısımları.

Suzanne, yapacağını yaptı. Anlatmak istediğini anlattı ve çekti gitti. Sonunu kim güzel bekliyordu ki? Bu bir aşk hikayesi değildi ki. Beklentiler fazla yüksek tutulunca, son acıtıcı. Ama bu kadar vahşete, benim tam beklediğim bir sondu. İstediğim. Hayatın gerçekleri sonda sizi mutlu edip bırakmıyor, izler bırakıyor, hem de nasıl.

Çok gerçek...Bence bu kelime bu kitabıda seriyide açıklıyor..Normal kitaplardaki mutlu sonu yaşamıyacaksınız.Buradaki mutlu son açlık oyunları farkıyla yazılmış.Ağlayacaksınız eminim..

Açlık Oyunları serisinin üçüncü kitabı ve çarpıcı bir sona sahip. Okuduğunuza pişman olmayacaksınız.

Sanki yazar ilk kitabında süper bir hızla giderken bu kitabında kaza yapmış gibi. Vasatı aşamıyor , sırf seri yarım kalmasın diye okuyorum. Daha nitelikli fantastik romanlar var. Bu seriyi okumazsanız çok bir şey kaybetmezsiniz bence.

Her şeyiyle güzel bir seriydi. Biterken bir boşluk-burukluk karışımı bir şey bıraktı içimde. Ateşi Yakalamak'ta çalan şu şarkı da ayrı bir tat verdi kitabın son sayfalarına:

https://www.youtube.com/watch?v=C-W40iW2MRs

Üç kitap boyunca yaşanan bütün o olayları ben de yaşamış gibiyim, gerçekten yaşamış gibi yorgun hissediyorum. Neyse ki sonsöz üzerimdeki kalan dramı aldı biraz da rahatladım. Neden bu serinin bu kadar sevildiğini anlamıyordum ama okuyunca anladım ki cidden sevilesi bir seri.
Teşekkürler Suzanne Collins...

Bence Açlık Oyunları bu serideki en güzel kitaptı. Alaycı Kuş Ateşi Yakalamak'tan daha güzeldi ama yine de o ilk kitaptaki gibi değildi.

Yine çok keyifle okudum ancak üçüncü kitapta artık biraz daha farklı bir final bekliyordum. Kurgudan ziyade, tarz biraz sıkmaya başlamıştı. Neyse ki seri bitti :)

Daha farklı bitmesini isterdim ama bu haliyle de çok güzeldi.