Aşktan Sabıkalı

http://illekitap.blogspot.com.tr/2016/09/merve-duman-asktan-sabkal.html


Aşk? Evet.

Polisiye? Evet.

Gizem? Gerilim? Azıcık ucundan evet.

Sevgi? Arkadaşlık? Fazlasıyla evet.

Yan karakterin asıl karakterlerden olmasının istenmesi? Bir fazlasıyla evet daha.

İşte öyle bi kitaptı Aşktan Sabıkalı.

Merve Duman, akıcı, merak uyandırıcı, zaman zaman eğlendiren, bazen sinir ettiren, ucunun nereye dayanacağını merak ettiren bir kurgu kaleme almış. Aşk romanının içerisine harmanladığı polisiye ve biraz da gizem kitabı türlerinden ayırmış ve klasik aşk romanı kategorisinden bir tık daha üste çıkarmıştı.

Merve'nin ilk kitabı olmasına rağmen acemilik yoktu ve daha da önemlisi diğer kitapları için beklentiyi yüksek tutulmasına neden sağladı.

Kitabın kısaca konusuna değinmek gerekirse, Bihter amirinden aldığı bir cezalandırma amaçlı görev ile Savaş'ın evine gider. Orada kendisine verilen görevi yerine getirmeye çalışırken, görevi olan Buse'nin sevimliliği cadılığı ve çocuksu masumiyeti altında kalbini etrafına ördüğü duvarlarda zayıflama olur. Bir de ona Buse'nin babası Savaş da eklenince ölüme meydan okuyan korkusuz tehlikeli bir polis olan Bihter uzun zamandır eksikliğini hissettiği duyguları yaşamaya başlar. Ancak önlerinde çok büyük bir engel vardır. Ortaya dökmeye çalıştıkları sırlar, açmaya çalıştıkları geçmişin gizemli kapıları onların mutluluğuna gölge mi düşürecek yoksa hepten bir ayrılığım sebebi mi olacak? İşte bunu ve daha fazlasını okuyoruz bu kitapta.

Savaş'ı sevmedim. Beni bilirsiniz bazen baş karakterleri değil de yan karakterleri severim. Bunda da öyle oldu. Savaş'ı sevmedim.

Birini seviyorsan ona sahip olursun eğer onun da seni sevdiğine inanıyorsan. Gitmesine izin vermezsin, Savaş bu konuda odun, öküz, hödük bir şey çıktı o yüzden sevmedim.

Buse'ye bayıldım ki zaten bu kitabı okuyup da bayılmayan yoktur herhalde ;)

Bihter... kadın idolümsün! Söze gerek yok bence! :) sen bir Selvi Atıcı'nın Süheyla'sı iki... severim ayakları üzerinde duran, sert, taviz vermeyen kadınları! :)

İşte asıl meseleye geldik. Merve'm olmadı be güzelim... olmadı... Serkan ile Sedef yan karakter olmayı da birkaç sayfaya hikayelerinin sıkıştırılmasını da hak etmediler. Açıkçası olayların nereye bağlanacağını merak ettiğim kadar Sedef ile Serkan çiftinin nasıl sonu olacak onu merak ettim. Hayır hikayelerini yarım bırakıp onlara başka bir kitap yazaydın. Olması bir 100 sayfa daha kalın yazaydın onlara daha fazla sayfa ayıraydın. Şu an seni çok kınadım. Benim Serkan'ın birkaç sayfaya sıkıştırılacak bir adam mı? Hı? ;)

Yan karakterlerin hikayelerine değinmen ve arkadaşlığı ortaya koymak çok güzeldi.

Asıl güzel olan da neydi biliyor musun? Aşk bir kenarada... saf... gerçek sevgiyi işlemiş olman... o detayla kalbimi tam 12 den vurdun be güzelim :) Buse ile Bihter'in o saf içten gelen sevgisi işi bitirdi.

Amma çok konuştum... daha fazla yazmayayım yoksa çok fena spoiler vereceğim. Bu yüzden susuyorum :) ama Serkan ile Sedef'in hikayesinin kısalığına içerledim haberin olsun. Ahhh bir de Serkan benim olsun mu? :) olsun dimi ;)

Ellerine sağlık, itiraf etmek gerekirse beklediğimden çok daha iyiydi. Çok beğendim :) bayıldım :)

5 üzerinden 5 verirdim ama Serkan'ın hikayesini geçiştirmeden dolayı 0,5 puan kırıp sana 4,5 vereceğim. Belki uslanırsın da nice Serkan'lara daha ağırlık verirsin :D

Aşktan Sabıkalı, aslında birbirlerinden çok da farklı olmayan ama her nasılsa birbirlerinden aynı derece de farklı olan iki yaralı ruhun hikayesiydi.
Bihter, kurtuluşu ölümde arayan, birkaç dostundan başka hiç kimsesi olmayan biriydi.
Savaş ise yaşadığı acı kayıplardan sonra kızı Buse’yi korumak için yapmayacağı hiçbir şey olmayan yalnız bir babaydı.

Kitabın dili oldukça akıcıydı. Elime aldığım gibi bir çırpıda bitirdim ki bu ertesi gün uyku yoksunluğu çekmeme sebep oldu ama kesinlikle değdi. Merve Duman’ın kalemini çok sevdim. Karakterlerine ise bayıldım, hayran kaldım, aşık oldum ve sempati duydum! Sedef, Serkan, Atakan, Şebnem, Kancalı, İlyas, Nazım, Zekiye teyze ve asıl favori karakterim Buse. Kesinlikle yanaklarını ısır ısır bitiremeyeceğiniz, büyümüşte küçülmüş bir çocuktu ki ben çocuklardan genellikle pek haz etmeyen biriyim. Neredeyse ana karakterlerden daha çok sevdiğim bir karakter ile ilk defa karşılaşıyorum.

Ana karakterlerimiz polis. Bir soruşturma dolayısıyla karşılaşıyorlar ki karşılaşmalarında bunun farkında değiller. Daha sonrasında geçmişten gelen sırlar, açığa çıkmayı bekleyen gizemler, tanıdıklarını sandıkları kişileri aslında tanımamış olmaları.

Kitapta argo kelimeler mevcut. Normalde ben bu tür şeylerden rahatsız olan biriyim çünkü yazarlar bunu hani küfür etmek için küfür etmek mottosuyla yazıyorlar. Gayet de kaba duruyor. Ama bu kitapta gözümü rahatsız etmedi. Aslında garipsemedim de ben o karakterleri öyle kabul ediyorum.

Diyalogları okurken çok eğlendim. Gece gece atılan kahkahalarım dolayısıyla evdekilerden birini uyandırmış oldum ama olsun rüya gördüğüne ikna ettim ben onu.

Havada ikinci kitap kokusu aldım. Umarım beni yanıltmaz hislerim ki galiba öyle bir şey var. Koşa koşa gidip alacağım kendilerini.

http://morduslerkitapligi.blogspot.com.tr/2016/10/asktan-sabkal-merve-duman-kitap-yorumu.html

http://morduslerkitapligi.blogspot.com.tr/2016/10/merve-duman-roportaj-gkbt-15.html