Ateşin Zilleri / Toplu Şiirler (1965 - 2003)

Hüseyin Peker çok yetenekli bir arkadaş, büyük gelişme gösterecek sanıyorum; ummayacağımız kadar büyük gelişmelere açık bir şair. Bir yerde şiirin gizini farketmiş, bırakmıyor.Cemal Süreya, Yeni Dergi, 1970Ateşin Zilleri, Hüseyin Pekerin 1997 yılı Arkadaş Z. Özger şiir ödüllü İnsan Arkadaşınındır; 2000 yılı Ceyhun Atuf Kansu şiir ödüllü Yer Bezinden Bir Köle ve 2001 yılı Orhon Murat Arıburnu ödüllü Ses Salkımlarının yanı sıra yayımlanmamış yapıtı Bıçakçıyı da içeriyor. En büyük suçu ben işledim: doğdum aranızdaBir Hüseyin Peker masalı işte: İnme yarışındanSu şehrine benzeyen bir insan: Yüzü bakır rengi TADIMLIKGURBET PANORAMASIYaz biterken ne güzeldiGöğün akşam diyen sonlarıDenize sönük bir ay iziÜstüne nehir korsanlarıYaz biterken kavuştuğumKuğu sesi hüzün diye geçiyorEllerime çizdiği gölBir tanrıdır yüzün diye geçiyorCaddeler işte kırılmış, yazın sonuAşk ve yapraklar göğe bırakılmışBulutlanmış bir martı iskeletiDevam etmek adlı bir yoluGeçiyorum ne güzeldi ağzı en çokAçılıp kapanan yabancılığınTanrı diye bir tarihDenizde salınan beyaz kuşlarıKorkunç bir vadi çömeliyorGüz düşüyor beyler evineHayat derken bir sesTıkanık diyor bir perdeYaz biterken bir koridor açılırAçılır, içinden kuğusunu geçirir

Hüseyin Peker çok yetenekli bir arkadaş, büyük gelişme gösterecek sanıyorum; ummayacağımız kadar büyük gelişmelere açık bir şair. Bir yerde şiirin gizini farketmiş, bırakmıyor.Cemal Süreya, Yeni Dergi, 1970Ateşin Zilleri, Hüseyin Pekerin 1997 yılı Arkadaş Z. Özger şiir ödüllü İnsan Arkadaşınındır; 2000 yılı Ceyhun Atuf Kansu şiir ödüllü Yer Bezinden Bir Köle ve 2001 yılı Orhon Murat Arıburnu ödüllü Ses Salkımlarının yanı sıra yayımlanmamış yapıtı Bıçakçıyı da içeriyor. En büyük suçu ben işledim: doğdum aranızdaBir Hüseyin Peker masalı işte: İnme yarışındanSu şehrine benzeyen bir insan: Yüzü bakır rengi TADIMLIKGURBET PANORAMASIYaz biterken ne güzeldiGöğün akşam diyen sonlarıDenize sönük bir ay iziÜstüne nehir korsanlarıYaz biterken kavuştuğumKuğu sesi hüzün diye geçiyorEllerime çizdiği gölBir tanrıdır yüzün diye geçiyorCaddeler işte kırılmış, yazın sonuAşk ve yapraklar göğe bırakılmışBulutlanmış bir martı iskeletiDevam etmek adlı bir yoluGeçiyorum ne güzeldi ağzı en çokAçılıp kapanan yabancılığınTanrı diye bir tarihDenizde salınan beyaz kuşlarıKorkunç bir vadi çömeliyorGüz düşüyor beyler evineHayat derken bir sesTıkanık diyor bir perdeYaz biterken bir koridor açılırAçılır, içinden kuğusunu geçirir