Azrail Koşuyor

İki hikaye de muhteşem. İkinci hikayede yürüyüşçülerin yaşadıkları ve duyguları çok iyi anlatılmış. Tüm hikayeyi yürüyüşçülerle beraber yaşayarak okuyor insan.

Okurken ben de en az onun kadar yoruldum.

Zamanın nasıl geçtiğini anlamayacağınız çok başarılı bir kitap

yorum için: https://illekitap.blogspot.com/2022/01/stephen-king-azrail-kosuyor.html

"Bizden olanları korumak için tehlikeyi göze almazsak bizi mahvederler."


***


"Onları seni öldürmeye zorladığının farkında değil misin?" diye sordu.

Richards garip bir sesle güldü. Çaydanlıktan kaçan buharın sesine benziyordu bu. "Onlara kazık atmaya hazırlandığımı biliyorlar. Ama bunu nasıl başaracağımı anlamıyorlar."

Kadın, "Başaramazsın," dedi. "Bunu hala anlayamadın mı?"

Richards başını salladı. "Belki de başarabilirim."



****


"Bir adam, bana benzeyenlerin yanından ayrılmamamı söyledi. Bu sözleri kesinlikle doğruydu. Bana karşı dikkatli davranmalarının nedeni burada benim gibilerin bulunması... Benimkiler maça valeleri. Olaya karışan kadın - dam sensin. Ben de rua'yım. O eli kılıçlı adam. Masaya açtığım kartlarım şunlar: Kitle iletişim araçları, gerçek bir olay çıkması ihtimali, sen, ben. Bunların bir arada hiçbir değerleri yok. Bir çift, onları yener. Maça ası olmadıkça bu kağıtların bir işe yaramaz. Ama as oldu mu, kimse beni yenemez."

Richards birden bire kadının çantasını aldı. Krokodil taklidi deriden yapılmış, gümüş zincir bir çantaydı.

Çantayı cebine doktu. Cebi iyice kabardı.

Usulca, "Elimde as yok," dedi. "Biraz düşünceli davransaydım asım da olurdu. Ama gizli kartım var. Göremedikleri bir kağıt. Onun için de blöf yapacağım."