Bir Çift Söz

Fransa ve Fransız kültürüyle kurduğu tutkulu ilişkiyi kurmaca yapıtlarından çok iyi bildiğimiz Julian Barnes, Bir Çift Söz başlıklı deneme kitabıyla bizleri bu kez kapsamlı bir kültür turuna çıkarıyor. Bu denemeler Fransız edebiyatından, İngiliz ve Fransız yeme-içme kültürlerinin karşılaştırmalı bir değerlendirmesine; 1901 ve 2000 Tour de France yarışlarının son derece ayrıntılı ve soluk kesici hikâyesinden, Truffaut-Godard çekişmesinin estetik ve ideolojik arka planına; yazarın ilk gençlik yıllarında ailesiyle birlikte yaptığı Fransa yolculuğu anılarından, Brötanyadaki bir yıllık ilginç İngilizce okutmanlığı yaşantısına; Cobbın taşra eksenli ve muhalif kültür tarihçiliğinden, Edith Whartonın Henry Jamesle birlikte çıktığı kültür gezilerine; Elizabeth Davidin özgün ve radikal mutfak sanatından, Baudelaire, Mallarmé ve Courbetnin çarpıcı yaşam tanıklıklarına ve elbette, Barnesın yaşamını deşmekten bir türlü usanmadığı Flaubertin çeşitli yüzlerine kadar çok geniş bir konu yelpazesine yayılıyor. Cobb gibi, Barnesın yaptığı da bir anlamda bir çeşit kültür tarihçiliği; ama kavrayış derinliğine benzersiz bir espri gücü katmış bir yazarın kültür tarihçiliği.

Fransa ve Fransız kültürüyle kurduğu tutkulu ilişkiyi kurmaca yapıtlarından çok iyi bildiğimiz Julian Barnes, Bir Çift Söz başlıklı deneme kitabıyla bizleri bu kez kapsamlı bir kültür turuna çıkarıyor. Bu denemeler Fransız edebiyatından, İngiliz ve Fransız yeme-içme kültürlerinin karşılaştırmalı bir değerlendirmesine; 1901 ve 2000 Tour de France yarışlarının son derece ayrıntılı ve soluk kesici hikâyesinden, Truffaut-Godard çekişmesinin estetik ve ideolojik arka planına; yazarın ilk gençlik yıllarında ailesiyle birlikte yaptığı Fransa yolculuğu anılarından, Brötanyadaki bir yıllık ilginç İngilizce okutmanlığı yaşantısına; Cobbın taşra eksenli ve muhalif kültür tarihçiliğinden, Edith Whartonın Henry Jamesle birlikte çıktığı kültür gezilerine; Elizabeth Davidin özgün ve radikal mutfak sanatından, Baudelaire, Mallarmé ve Courbetnin çarpıcı yaşam tanıklıklarına ve elbette, Barnesın yaşamını deşmekten bir türlü usanmadığı Flaubertin çeşitli yüzlerine kadar çok geniş bir konu yelpazesine yayılıyor. Cobb gibi, Barnesın yaptığı da bir anlamda bir çeşit kültür tarihçiliği; ama kavrayış derinliğine benzersiz bir espri gücü katmış bir yazarın kültür tarihçiliği.