Bir Türk Ailesinin 450 Yıllık Öyküsü

Fazıl Bülent Kocamemi edebiyat - hatırat Bu kitabı neden yazdığımı merak edenler olabilir. Bu soruyu kendime defalarca sordum. İçimden Senin ailenin tarihçesinden başkalarına ne? dedim. Şu kabul edilebilir cevapları buldum:Birincisi; anlattıklarım yaklaşık beş yüz yıllık bir geçmişi olan, bu geçmiş tarih kitaplarında, resmî arşivlerde belgelenmiş bulunan, bu süre içinde devletimize ve ulusumuza hizmet etmiş bir aile hakkında bilgiler içermektedir. Dolayısıyla bir tarihî öyküdür. Aile mensupları içinde birçoğu ulusal tarihimize mal olmuşlardır. Günümüzde konuyla ilgilenenler olabilir ve onlar hakkında bilgi edinmek isteyebilirler. Bu bir hizmettir dedim, ikincisi; böyle bir çalışma yapan ne ilk, ne de tek kişiyim. Benden önce aile tarihçelerini yazanlar oldu, bundan sonra da olmaması için hiçbir neden yok. O halde ben neden yazmayayım diye düşündüm.Üçüncüsü; Karınca kararınca, ailemin gelecek nesillerine geçmişleri hakkında olabildiğince geniş ve doğru bilgiler içeren bir belge bırakmam iyi olur, kim olduklarını, nereden geldiklerini en yakın ve doğru kanaldan öğrensinler diye düşündüm.Ve nihayet; babam sonsuza dek bizden ayrılmadan önce benden böyle bir çalışma yaparsam ne kadar mutlu olacağını söyledi. Bu son arzuyu yerine getirmeseydim, çekeceğim manevî acının altından kalkamayacağımı anladım.F. Bülent Kocamemi / Haziran 2005

Fazıl Bülent Kocamemi edebiyat - hatırat Bu kitabı neden yazdığımı merak edenler olabilir. Bu soruyu kendime defalarca sordum. İçimden Senin ailenin tarihçesinden başkalarına ne? dedim. Şu kabul edilebilir cevapları buldum:Birincisi; anlattıklarım yaklaşık beş yüz yıllık bir geçmişi olan, bu geçmiş tarih kitaplarında, resmî arşivlerde belgelenmiş bulunan, bu süre içinde devletimize ve ulusumuza hizmet etmiş bir aile hakkında bilgiler içermektedir. Dolayısıyla bir tarihî öyküdür. Aile mensupları içinde birçoğu ulusal tarihimize mal olmuşlardır. Günümüzde konuyla ilgilenenler olabilir ve onlar hakkında bilgi edinmek isteyebilirler. Bu bir hizmettir dedim, ikincisi; böyle bir çalışma yapan ne ilk, ne de tek kişiyim. Benden önce aile tarihçelerini yazanlar oldu, bundan sonra da olmaması için hiçbir neden yok. O halde ben neden yazmayayım diye düşündüm.Üçüncüsü; Karınca kararınca, ailemin gelecek nesillerine geçmişleri hakkında olabildiğince geniş ve doğru bilgiler içeren bir belge bırakmam iyi olur, kim olduklarını, nereden geldiklerini en yakın ve doğru kanaldan öğrensinler diye düşündüm.Ve nihayet; babam sonsuza dek bizden ayrılmadan önce benden böyle bir çalışma yaparsam ne kadar mutlu olacağını söyledi. Bu son arzuyu yerine getirmeseydim, çekeceğim manevî acının altından kalkamayacağımı anladım.F. Bülent Kocamemi / Haziran 2005