Burhan’ın Kitabı / Ruhumu o topraklarda bıraktım

Gazeteci Burhan Karadeniz, Yeni Ülke ve Özgür Gündem, için çalışırken 1992 yılında Diyarbakır kent merkezinde saldırıya uğramıştı. Karadeniz, bu saldırıda şans eseri yaralı olarak kurtuldu. Medico International desteği ile tedavisin Almanyada sürdür ve bu ülkeye yerleşti. Ancak bundan sonra ki yaşamını tekerlekli sandalyede sürdürmek zorunda idi. Bu onu mesleğini sürdürmekte alıkoymadı. Kürt televizyonu için programlar yaptı, Almanyada yayınlanan Özgür Politika gazetesine yazılar yazdı. 2003 yılında tekerlekli sandalyası ile geçirdiği bir kaza sonucu, yaşamını yitirdi.Burhan, tekerlekli sandalye kullanmanın hayatına yön vermesine izin vermedi. Gerektiğinde binlerce kilometreyi yalnız gitti. Trenlere yalnız bindi ve indi. Kendisine sakat muamelesi yapılmasından ve buna göre davranılmasından hiç hoşlanmadı. Böyle davrananlara karşı itici oldu. Böylelerini yanından uzaklaştırır ve kırıcı olurdu. Zaten gereksin veya gerekmesin kırıcı olmaktan hiç çekinmezdi. Haksızlık yaptığını anladığında ise özür dilemekte duraksamazdı. Yürüyebilen bir insanın yaptığı her şeyi yaptı, hatta çoğu yürüyenin yapmadıklarını da yaptı. Kendi adıma bir not düşersem, ben Burhanın üstünde oturduğu tekerlekli sandalyeyi hiç görmedim. Bu onu kırmamak veya sakat muamelesi yapmamak için başvurduğum bir incelik değildi. Bu tamamen Burhanın sandalye ve hayatla kurduğu ilişkinin bir sonucuydu. O yalnızlıklardan aşk yapardı. Sonra yollara düşerdi.Uzakları severdi. Ama uzak trenleri hiç sevmedi.Sık sık sorardı:Hayat başka bir emrin var mı?Burhanın Kitabını yayına hazırlıyan Hüseyin Kalkan, yazdığı girişte arkadaşını böyle anlatıyor. Kitapta Burhan Karadenizin yazılarını yanı sıra kendisi ile yapılmış bir söyleşi de yer alıyor. Kitapta ayrıca kimi meslektaşı, kimi arkadaşı olan Mehmet Aktaş, Günay Aslan, Sibel Akkulak, Lütfü Bulutoğlu, Nejdet Buldan, Hasan Bildirici, Dara Cibran, Faysal Dağlı, A.Kadir Konuk, Hüseyin Kalkan, Mehmet Sebatlı, Sezai Sarıoğlu, Cindi Onur, Recep Maraşlı ve Kadriye Yalnızın Burhan Karadenizle ilgili yazıları yer alıyor.

Gazeteci Burhan Karadeniz, Yeni Ülke ve Özgür Gündem, için çalışırken 1992 yılında Diyarbakır kent merkezinde saldırıya uğramıştı. Karadeniz, bu saldırıda şans eseri yaralı olarak kurtuldu. Medico International desteği ile tedavisin Almanyada sürdür ve bu ülkeye yerleşti. Ancak bundan sonra ki yaşamını tekerlekli sandalyede sürdürmek zorunda idi. Bu onu mesleğini sürdürmekte alıkoymadı. Kürt televizyonu için programlar yaptı, Almanyada yayınlanan Özgür Politika gazetesine yazılar yazdı. 2003 yılında tekerlekli sandalyası ile geçirdiği bir kaza sonucu, yaşamını yitirdi.Burhan, tekerlekli sandalye kullanmanın hayatına yön vermesine izin vermedi. Gerektiğinde binlerce kilometreyi yalnız gitti. Trenlere yalnız bindi ve indi. Kendisine sakat muamelesi yapılmasından ve buna göre davranılmasından hiç hoşlanmadı. Böyle davrananlara karşı itici oldu. Böylelerini yanından uzaklaştırır ve kırıcı olurdu. Zaten gereksin veya gerekmesin kırıcı olmaktan hiç çekinmezdi. Haksızlık yaptığını anladığında ise özür dilemekte duraksamazdı. Yürüyebilen bir insanın yaptığı her şeyi yaptı, hatta çoğu yürüyenin yapmadıklarını da yaptı. Kendi adıma bir not düşersem, ben Burhanın üstünde oturduğu tekerlekli sandalyeyi hiç görmedim. Bu onu kırmamak veya sakat muamelesi yapmamak için başvurduğum bir incelik değildi. Bu tamamen Burhanın sandalye ve hayatla kurduğu ilişkinin bir sonucuydu. O yalnızlıklardan aşk yapardı. Sonra yollara düşerdi.Uzakları severdi. Ama uzak trenleri hiç sevmedi.Sık sık sorardı... tümünü göster